Το Σύστημα ανέκαθεν είχε την ανάγκη να αποπροσανατολίζει και φροντίζει για την εκτόνωση των μαζών. Το γνωστό άρτον και θεάματα ήταν πάντα το μυστικό κάθε επιτυχημένου συστήματος διακυβέρνησης και παραμένει ως τις μέρες μας αλάνθαστη συνταγή επιβίωσης.
Στην περίπτωση του κινήματος των αγανακτισμένων βέβαια το Σύστημα δεν έχει την πιο επιθυμητή εκτόνωση, γιατί έστω και χωρίς επιχειρήματα, έστω και χωρίς φιλοδοξία κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης πάλι ένα κίνημα πολιτών που λέει δεν αντέχω άλλο συνιστά μια έστω βουβή απειλή, αλλά εδώ ισχύει το μη χείρων βέλτιστο.
Δηλαδή το κίνημα αυτό επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη από τις επιδιώξεις της κρατούσας ελίτ του τόπου, που δεν είναι άλλη από την εκτόνωση του πλήθους. Είναι τουλάχιστον ανεδαφικό να πιστεύει κανείς πως μπορεί ο Λαός να δεχθεί έστω και μετά από 10 η 20 χρόνια να πληρώσει τους λογαριασμούς ενός διεφθαρμένου παρελθόντος αγόγγυστα. Συνεπώς ζητείται μια ανώδυνη αντίδραση που θα κατευνάσει τη μάζα και θα την πείσει πως τουλάχιστον μπορεί να ελπίζει. Αυτός ακριβώς είναι και ο ρόλος του κινήματος αυτού , να αποτελέσει τον φορέα κατευνασμού του πλήθους , και έτσι το Σύστημα απλά μένει να ανησυχεί για την μετεξέλιξη του κινήματος και όχι για το κίνημα. Δηλαδή ουσιαστικά αν η Κυβέρνηση γνωρίζει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα συμφωνήσουν ποτέ σε τίποτε και απλώς θα εκφράζουν την αγανάκτησή τους τότε όχι μόνο επιθυμεί αυτές τις ενέργειες, αλλά δύναται και να επιδοτήσει την οργάνωσή τους.
Βέβαια, θα μου πείτε και ποιός εξασφαλίζει οτι το κίνημα αυτό δεν θα εξελιχθεί σε κόμμα η δεν θα ενταχθεί σε κόμμα , η ακόμα δεν θα συγκεκριμενοποιήσει τις επιδιώξεις και τα αιτήματά του?
Μα φυσικά οι εγκάθετοι που το ελέγχουν, απλούστατα δηλαδή μέσα στο κίνημα αυτό τοποθετείς αγανακτισμένους πολίτες δήθεν που κυνηγούν και κολλούν κομματική ταμπέλα σε οποιονδήποτε προσπαθεί να κάνει διάλογο. Με τον τρόπο αυτό χειραγωγείται το κίνημα και τελικά δεν προκαλεί καμιά βλάβη. Παράδειγμα : όταν κάποιος κάνει με τους παριστάμενους μια συζήτηση τύπου βρε παιδιά ας συμφωνήσουμε σε κάτι, τότε από το πλήθος ξεφυτρώνουν μερικοί που τυχαία τον κατηγορούν πως προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το κίνημα και για το καλό δήθεν του κινήματος τον γιουχάρουν και τον περιθωριοποιούν. Έτσι για καλό του κινήματος λοιπόν πρέπει να είμαστε πολλοί και να μη έχουμε άποψη ούτε να λέμε τίποτα ούτε αυτά που λέμε να μοιάζουν με κάτι γιατί η ταμπέλα είναι ήδη έτοιμη και περιμένει να κολληθεί στο κούτελο όποιου μιλάει.
Φυσικά το σύστημα έχει και μια στρατιά έτοιμη να αναλάβει δράση αν τα πράγματα ξεφύγουν από τους εγκάθετους εντός τους κινήματος. Είναι οι γνωστοί μας άγνωστοι που αν η κατάσταση ξεφύγει με πρόσχημα τον ρατσισμό η τον αναρχισμό η .... όποια άλλη πεθαμένη ιδεοληψία θα επέμβει προκαλώντας την αναταραχή και δικαιολογώντας εκτεταμένη Αστυνομική επέμβαση!
Η Κυβέρνηση δεν φοβάται ακόμα κι αν 10.000.000 Έλληνες πάνε στο Σύνταγμα. Αλλά τρέμει μπρος στην ιδέα ότι 5 άτομα μέσα σε αυτό το κίνημα συμφωνήσουν σε κάτι. Γιατί το ζήτημα δεν είναι , ούτε ήταν ποτέ να διαμαρτύρεσαι ακαθόριστα για κάτι, αλλά το να ξέρεις το συμφέρον σου και να το διεκδικείς.
5 σχόλια:
ναι θα ήταν καλύτερα αν υπήρχε μια συνεννόηση σε αυτό το κίνημα , αλλα μπρός στην απάθεια δεν είναι προτιμότερο?
Συγχαρητήρια για το άρθρο. Είναι όλα όσα σκεφτόμουν γραμμένα. Είναι η απάντηση σε όσους μόλις τολμήσω να πω ότι δεν κατεβαίνω στο Σύνταγμα με λένε βολεμένη. Ναι είμαι μία βολεμένη άνεργη, που απαξιώνονται καθημερινά το πτυχίο μου, η πατρίδα μου και η αξία μου σαν άνθρωπος.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο Σύνταγμα είναι αγανακτισμένοι γιατί είναι στην ίδια κατάσταση με μένα και σε ακόμη χειρότερη. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω παιδιά που πρέπει να ταϊσω. Αν πεινάω, πεινάω μόνη μου οπότε ίσως είμαι σε λίγο καλύτερη μοίρα. Δεν κατηγορώ κανέναν. Θαυμάζω τη δυναμική όλου αυτού που γίνεται. Δυστύχως όμως είναι ελεγχόμενο. Το θέμα είναι το ότι αν καταλάβουμε ότι είναι ελεγχόμενο, τότε μπορεί να γίνει κάτι και να ξεφύγουμε από τις κατευθύνσεις. Αν σταματήσουμε να βάζουμε ταμπέλες, να αποδοκιμάζουμε άκριτα αλλά να διατυπωθούν αιτήματα και να κατακεραυνώνονται όσοι πρέπει με επιχειρήματα αντί για μούτζες, τότε κάτι θα γίνει. Το ότι απορρίπτεις τους εκφραστές των κομμάτων που βασίζονται στην όποια ιδεολογία, δεν σημαίνει ότι απορρίπτεις την ιδεολογία. Βάσιζεσαι σε αυτήν, όποια και αν υποστηρίζεις και προσπαθείς να δημιουργήσεις κάτι υγιές πάνω σε αυτή, αντίθετα με τους υπάρχοντες πολιτικούς που κατα βάση διαστρεβλώνουν τα πάντα.
Το θέμα είναι να τους νικήσεις στο ίδιο τους το παιχνίδι. Αλλά αν καταφέρουμε και φτάσουμε εκεί, τότε θα θέλουν να μας διαλύσουν και τότε είναι που θα φανεί αν όσοι είναι εκει θα προτιμήσουν να μείνουν και να πάρουν το δύσκολο δρόμο για ένα καλύτερο αύριο ή θα συμβιβαστούν και θα βολευτούν στην πρώτη προσφορά θέσης εργασίας με αντάλλαγμα να το βουλώσουν. Και τότε θα είναι αυτοί οι βολεμένοι που μερικά χρόνια αργότερα θα το παίζουν πάλαι ποτέ επαναστάτες.
Μετά από 37 χρόνια "δημοκρατίας", βίας και εργατοπατέρων που θυσιάζονται για το κοινό καλό, προτιμώ την κατσαρόλα.. Δεν θέλω να δω άλλη μία Marfin να καίγεται.. Δεν θέλω να δω τους γνωστούς άγνωστους να τα σπάνε.. Αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα κίνημα στα πρότυπα των κινημάτων των προηγούμενων ετών, θα καταλήξεις πάλι να σου στέλνουν 10 προβοκάτορες, και να έχεις τον Υπουργό στα κανάλια να σου λέει ότι το κίνημα είναι βίαιο κλ.π.. Ευτυχώς, οι Αγανακτισμένοι και αιτήματα έχουν και ανοχή στην ιδεολογία δείχνουν γιατί στους δρόμους βρίσκονται όσοι σκέπτονται κι όχι απαραίτητα αυτοί που δεν είναι βολεμένοι. Σίγουρα θα υπάρξει προσπάθεια χειραγώγησης του κινήματος, όμως αυτό είναι το στοίχημα..
ΑΠΟ ΟΣΟ ΞΕΡΩ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΧΕΙ ΣΤΟΧΟΥΣ. ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΙΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕΤΑΞΥ 2 ΟΜΑΔΩΝ. ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΟΙ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΟΙ ΔΕ ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΚΛΩΤΣΗΣΟΥΝ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.ΑΥΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΤΟΤΕ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ !!!
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ...
Ο Γιωργάκης και η Μαρία , ένα δείγμα των εξυπνότερων πολιτικών της Ελλάδας, προσπαθούν να μετρήσουν το ύψος του ιστού μιας σημαίας. Έχουν μαζί τους μια μετροταινία.
Λέει ο ένας:
- “Κράτα εσύ τη μια άκρη της ταινίας κι εγώ θα σκαρφαλώσω μέχρι πάνω και έτσι θα το μετρήσουμε το ύψος.”
- “Εντάξει” λέει ο άλλος.
Πάει λοιπόν αυτός να σκαρφαλώσει, στο δεύτερο βήμα γλιστράει και πέφτει..
- “Ασε”, του λέει ο άλλος, “θ ανέβω εγώ”".
Πάει κι αυτός να σκαρφαλώσει, χωρίς καλύτερη τύχη από τον προηγούμενο.
Και ήταν και οι δυο τους εκεί, προσπαθώντας να βρουν τρόπο να μετρήσουν το ύψoς του ιστού. Κάποια στιγμή περνάει από εκεί ένας άνθρωπος του λαού.
- “Ρε φίλε, δεν μας βοηθάς να μετρήσουμε το ύψος;” τον ρωτάνε.
Πρόθυμος να βοηθήσει ο περατικός τους λέει ναι και τραβάει προς το μέρος τους. Βλέπει ότι στη βάση του ιστού υπάρχει μια μανιβέλα που ρίχνει τον ιστό στο έδαφος. Τη γυρνάει, ξαπλώνει τον ιστό στο έδαφος και τον μετράει. Αφού έχει φύγει, γυρνάει ο ένας φυσικός στον άλλο και του λέει:
- “Τι σου είναι ρε παιδί μου αυτός ο λαοτζίκος, τους ζητάς να σου μετρήσουν το ύψος και αυτοί σου μετρούν το μήκος!”.
Δημοσίευση σχολίου