Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Το φάντασμα της Lehman Βrothers και η ελληνική κρίση

«Αναδιάρθρωση του χρέους θα είχε νομικές και συστημικές επιπτώσεις που είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστούν τώρα, ωστόσο, θα ήταν πιθανότατα πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της Lehman», έλεγε πρόσφατα στέλεχος της ΕΚΤ.

Φαίνεται ότι αυτή τη φορά οι επενδυτές είναι περισσότερο προετοιμασμένοι από τον Σεπτέμβριο του 2008 όταν ο τραπεζικός επενδυτικός κολοσσός της Lehman είχε καταρρεύσει στις ΗΠΑ. Αυτήν τη φορά η έκθεση των τραπεζών είναι πιο ξεκάθαρη, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει αναπτύξει εργαλεία σταθεροποίησης των αγορών.
Το φάντασμα της Lehman πάντως αιωρείται πάνω από τις ευρωπαϊκές αγορές καθώς οι κεντρικοί τραπεζίτες προειδοποιούν ότι μια χρεοκοπία θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη αναταραχή από την πτώση της Lehman, τρία χρόνια πριν.

Η πίεση, ωστόσο, προς την Ελλάδα να λάβει ριζοσπαστικά μέτρα για το πρόβλημα του χρέους της έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, με τους διαμορφωτές πολιτικής στην ΕΚΤ να εισηγούνται περισσότερα μέτρα λιτότητας σε αντίθεση με τις λύσεις χρεοκοπίας ή αναδιάρθρωσης.

«Αναδιάρθρωση του χρέους θα είχε νομικές και συστημικές επιπτώσεις που είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστούν τώρα, ωστόσο, θα ήταν πιθανότατα πολύ μεγαλύτερες από εκείνες της Lehman», έλεγε τον Απρίλιο ο Jose Manuel Gonzalez-Paramo. Ένα άλλο διοικητικό στέλεχος της ΕΚΤ ο Lorenzo Smaghi δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι είναι αρκετά θολό πως μια πιθανή ελληνική χρεοκοπία θα «ξεδιπλωνόταν». «Aυτό που μάθαμε από την Lehman είναι πως νομίζαμε ότι ξέραμε και δεν ξέραμε», συμπλήρωσε.

Την ίδια στιγμή, η ΕΚΤ έχει ενδεχομένως και κάποιο άλλο κίνητρο: για ένα χρόνο βρίσκεται σε συνεχή τριβή με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για το πώς θα διανεμηθεί το βάρος της κρίσης της ευρωζώνης. Όντας ανήσυχη για τον πληθωρισμό και αδύναμη να επιστρέψει στην κεντρική αποστολή της -δηλαδή τη διαφύλαξη της σταθερότητας των τιμών-, η ΕΚΤ δεν θέλει να λάβει νέα έκτακτα μέτρα για να υποστηρίξει το οικονομικό σύστημα· βέβαια αν έπρεπε, θα το έκανε.

Δεν υπάρχει μαύρος κύκνος

Μια μεγάλη διαφορά μεταξύ της Ελλάδας με τη Lehman είναι το στοιχείο της προετοιμασίας. Η πτώχευση της Lehman, με πάνω από 700 δισεκατομμύρια δολάρια χρέος, ήταν έκπληξη· η ελληνική κρίση ξεδιπλώνεται σε αργή κίνηση τους τελευταίους 18 μήνες. Αυτό έχει δώσει χρόνο στους επενδυτές να μειώσουν την έκθεσή τους στα 340 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους. Περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ έχουν μεταφερθεί στα λογιστικά φύλλα της ΕΚΤ, των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δια μέσου του πακέτου ενίσχυσης στην Ελλάδα.

Η Lehman από τη μια έσπειρε τον πανικό διότι υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα για τις επισφάλειες της καθώς και άλλων εταιρειών όπως του ασφαλιστικού κολοσσού της AIG ενώ από την άλλη τα οικονομικά των κρατών της ευρωζώνης υπόκεινται σε εξονυχιστικούς ελέγχους τον τελευταίο χρόνο.

Βέβαια, όπως και στη περίπτωση του αμερικανικού κολοσσού, έτσι και στην ελληνική, μια ενδεχόμενη χρεοκοπία θα επηρέαζε αλυσιδωτά το υπόλοιπο σύστημα· οι επενδυτές ήδη υποθέτουν τι θα γινόταν αν «έσκαγαν» οι οικονομίες της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Βέβαια αυτές οι οικονομίες (και της Ιρλανδίας) ενισχύονται ήδη και δε φαίνονται να έχουν ανάγκη τη χρηματοδότηση από τις αγορές. Ήδη στην Ισπανία τα διαρθρωτικά μέτρα έχουν ισορροπήσει κάπως το κόστος δανεισμού των ομολόγων της χώρας.

Ενώ στις ΗΠΑ οι αρχές αναγκάστηκαν να τρέξουν και να δοκιμάσουν άγνωστες πολιτικές και χρηματοδοτικές διευκολύνσεις, στην Ε.Ε. οι δικλείδες ασφαλείας βρίσκονται σε καλύτερη λειτουργία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Disqus for Alternative Greek Politic Review