Αιώνια ευγνωμoσύνη στο ΚΕΕ (και στο ΣΥΡΙΖΑ) θα πρέπει να χρωστούν στο μέλλον οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Διότι τα δυο αυτά κόμματα προτρέπουν τα ευρωπαϊκά κράτη να προχωρήσουν και να υιοθετήσουν την μόνη ορθολογική γραμμή: Να πάψουν να δίνουν δανεικά στην χρεοκοπημενη Ελλάδα -δανεικά τα οποία δεν πρόκειται να τους επιστραφούν ποτέ.
Από ό,τι φαίνεται σιγά-σιγά οι ιθύνοντες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αρχίζουν να ασπάζονται τις απόψεις της ελληνικής αριστεράς. Όποιος διαβάζει τον δυτικοευρωπαϊκό οικονομικό Τύπο αρχίζει να διακρίνει μια ελαφρά πλην σαφή διαφοροποίηση στις δηλώσεις των αναλυτών μετά τα πρόσφατα επεισόδια στο Σύνταγμα και το δράμα της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου. Τώρα πια η έμφαση δεν είναι πλέον στο αν η Ελλάδα θα εφαρμόσει οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις -προφανώς κανείς δεν το πιστεύει αυτό- αλλά πώς σιγά-σιγά θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μετρα, τα οποία αφενός θα θωρακίσουν το δυτικοευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα από το ενδεχόμενο μιας ελληνικής στάσης πληρωμών και αφετέρου θα αποτρέψουν την μετάδοση του «ελληνικού ιού» στα άλλα «γουρουνάκια» στην ΕΕ.
Όσον αφορά το πρώτο σημείο φαίνεται πράγματι ότι οι επιπτώσεις στο δυτικό ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα από μια χρεοκοπία θα είναι περιορισμένες. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ελάχιστες είναι οι ξένες τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομολογα τα οποία να φτάνουν το 10% των ενεργητικών τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν άνετα να υποστούν τις σημαντικές ζημιές που θα προέκυπταν αν η Ελλάδα έκανε μερική στάση πληρωμών. «Μια ελληνική χρεοκοπία» παρατηρεί το γνωστό οικονομικό περιοδικό Economist “θα έκανε ελάχιστη μακροχρόνια ζημιά στο χρηματοικονομικό σύστημα της Ευρώπης».
Όσον αφορά τώρα το θέμα της μετάδοσης του «ελληνικού ιού» στα άλλα γουρουνάκια, έχει πλέον αρχίσει να γίνεται συνείδηση ότι τα άλλα «γουρουνάκια» δεν έχουν απολύτως καμμία σχέση με την Ελλάδα και τα προβλήματα της. Εξετάζοντας, όχι μόνο τα δημοσιονομικά τους μεγέθη, αλλά επίσης και όλους τους άλλους δείκτες που επηρεάζουν την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας (παιδεία, ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα, ασφάλεια, διαφθορά, ξένες επενδύσεις, ευκολία λειτουργίας επιχειρήσεων, διεθνές εμποριο κλπ) διαπιστώνει κανείς ότι σε όλους τους προαναφερθέντες τομείς, οι επιδόσεις της Ελλάδας είναι χειρότερες απ' αυτές της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και φυσικά, της Ιρλανδίας. Έτσι, είναι απολύτως κατανοητή η απόφαση της Ιρλανδικής κυβέρνησης να τυπώσει μπλουζάκια με την επιγραφή «Η Ιρλανδία δεν είναι Ελλάδα!», κάτι που όπως μαθαίνουμε, σύντομα θα κάνουν και τα άλλα «γουρουνάκια»...
Για να καταλήξω λοιπόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να οφείλουν τεράστια ευγνωμοσύνη στην κ.Παπαρήγα και στον κ.Τσίπρα για τον ηρωικό αγώνα που δίνουν να μην χαθούν τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων και συνταξιούχων στην «μαύρη τρύπα» που ονομάζεται Ελλάδα.
Για το αν όμως οι Έλληνες πολίτες θα αισθάνονται την ίδια ευγνωμοσύνη αύριο όταν θα δουν ότι, μετά τον τερματισμό του δανεισμού και την αναπόφευκτη έξοδο από την ευρωζώνη, οι μισθοί τους θα μειωθούν στις 68.000 δρχ (200 ευρώ) και οι συντάξεις τους στις 24.000 δρχ (70 ευρώ), αυτό είναι μια άλλη εντελώς διαφορετική ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου