Οι αλλαγές και οι εκλογές, Tης Δωρας Αντωνιου

Ο πρωθυπουργός, κ. Γιώργος Παπανδρέου, το είπε ξεκάθαρα: «Οι πολίτες θέλουν να δουν αλλαγές και όχι εκλογές». Αισθάνθηκα ότι μιλούσε για μένα. Αυτό ακριβώς θέλω: αλλαγές. Ομως, έχω ένα πρόβλημα. Αλλαγές δεν βλέπω. Βλέπω την κυβέρνηση, κοντά δύο χρόνια τώρα, να διαπιστώνει. Να διαπιστώνει πού υπάρχει πρόβλημα, να αναγνωρίζει πού υπάρχει υστέρηση, να διατυπώνει σκέψεις και προθέσεις. Ομως, όλη της η ενέργειά της δείχνει να εξαντλείται σε αυτά. Οταν έρχεται η ώρα οι διαπιστώσεις να μετουσιωθούν σε πράξη, όλα δείχνουν να κολλάνε. Θα μου πείτε, βέβαια, οι αντιδράσεις, οι κινητοποιήσεις, οι φωνές, οι απεργίες.

 Μα, δεν ήταν όλα αυτά αναμενόμενα και απολύτως προβλέψιμα; Οταν πρόκειται με τις αποφάσεις σου να διαλύσεις ένα κατεστημένο σύστημα, που τόσα χρόνια καλοπερνούσε «στην υγεία του κορόιδου» (δανεική η έκφραση), δεν πρέπει να θεωρείς δεδομένο ότι θα συναντήσεις αντιδράσεις;

Εως τώρα, βλέπω μέτωπα να ανοίγουν με πολεμικές ιαχές, με δηλώσεις αποφασιστικότητας για τις αλλαγές που θα φτάσουν μέχρι τέλους. Παρακολουθώ τις «μάχες» να σέρνονται για εβδομάδες χωρίς να μπορώ να απαντήσω στην απορία «μα, γιατί δεν κλείνει το θέμα επιτέλους, γιατί δεν ολοκληρώνεται η μεταρρύθμιση» και, κατόπιν, να εκφυλίζονται πίσω από σιωπηρούς συμβιβασμούς, που εγγυώνται ότι τίποτε δεν θα αλλάξει. Και δεν αλλάζει.

 Αυτό είναι το πρόβλημα.

Οι μόνες μάχες που ολοκληρώνονται τάχιστα, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τις αντιδράσεις, είναι οι έκτακτες φορολογικές επιβαρύνσεις, για να κλείσει, όπως όπως, καμιά τρύπα. Εκεί, αυτοί που πάντοτε πλήρωναν, συνεχίζουν να πληρώνουν και δέχονται καρτερικά (για πόσο ακόμα;) την επιβάρυνση.

Για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής άκουσα μόλις προχθές ότι, έπειτα από διάφορους πειραματισμούς, επιστρέφουμε στα αντικειμενικά κριτήρια για ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες, τους -κατά δήλωσή τους- φτωχότερους Ελληνες. Βαρέθηκα να αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύουν όλοι αυτοί κατάμουτρα, να ξέρω ότι εγώ πληρώνω για τη δική τους ασφάλεια, περίθαλψη, Παιδεία, για κάθε είδους υπηρεσία που απολαμβάνουν. Κουράστηκα να πληρώνω υπεράριθμους δημοσίους υπαλλήλους και να εισπράττω κακούς τρόπους, αγένεια, υπαινιγμούς για «φακελάκι» σχεδόν κάθε φορά που χρειάζεται να έχω μια συναλλαγή με το Δημόσιο. Και τώρα, ακούω ότι το ενιαίο μισθολόγιο, που θα έβαζε τάξη στο Δημόσιο - Γαργαντούα, πριν ακόμα εφαρμοσθεί, «ξηλώνεται» με προνομιακές συμφωνίες για εφοριακούς και τελωνειακούς.

Υποθέτω ότι όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι «οι πολίτες θέλουν να δουν αλλαγές», στην αλλαγή όλων αυτών αναφέρεται. Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν: αφού κατανοεί ότι οι πολίτες θέλουν αλλαγές και αφού αρκεί μια ματιά τριγύρω για να καταλάβει κανείς ποιες είναι αυτές οι αλλαγές, γιατί δεν προχωράει τίποτε; Είναι ατολμία; Ασυνεννοησία; Απουσία συντονισμού; Είναι εμπόδια μέσα στην κυβέρνηση; Μπορεί κάτι από όλα, μπορεί όλα μαζί. Δεν ξέρω. Ξέρω, όμως, ότι εκεί που βρίσκεται ο επικεφαλής της κυβέρνησης, έχετε αναλάβει, εκπροσωπώντας όλους μας, να βρει τη ρίζα του κακού και να το αντιμετωπίσει. Και όσο δεν έρχονται οι αλλαγές, φαντάζουν όλο και πιο ελκυστικές οι εκλογές.