Οι ανακοινώσεις αριθμών δεν στοχεύουν απ’ ό, τι φαίνεται, ακόμη, στη χώρα μας στο να δίνουν το ακριβές μέγεθος των παραμέτρων της πραγματικότητας, αλλά στο να εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες. Οι αντιπαραθέσεις που ξέσπασαν τις τελευταίες ημέρες σε δύο διαφορετικά πεδία και με διαφορετικού τύπου αντιπάλους (προσλήψεις, ΕΛΣΤΑΤ), όπως και οι δευτερολογίες εκατέρωθεν των πλευρών δεν ανέδειξαν για τον μέσο Ελληνα κάποια προφανή αλήθεια, αλλά μάλλον τον έπεισαν περαιτέρω ότι το σύστημα είναι θεμελιωμένο στην αδιαφάνεια. Εγιναν το 2010, όπως ισχυρίζεται η Ν. Δ., επικαλούμενη έκθεση του ΑΣΕΠ, 25.850 προσλήψεις με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και 3.353 με συμβάσεις έργου; ΄Η, όπως ισχυρίζεται το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, μόνο 7.385, από το ΠΑΣΟΚ, τη διετία 2010 - 2011; Οι 22.357 διορισμοί που έγιναν το 2010 αφορούσαν -ξεκαθαρίζει το υπουργείο, επικαλούμενο την ίδια έκθεση του ΑΣΕΠ- «εγκρίσεις προσλήψεων που ολοκληρώθηκαν από τα έτη 2007, 2008 και 2009, δηλαδή επί κυβέρνησης Ν. Δ.». «Πόλεμος» για το τίποτα, θα πει κανείς, οι προσλήψεις έγιναν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και η αλήθεια χάνεται στις διατυπώσεις...
Διογκώθηκε ή όχι το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009, όπως ισχυρίστηκε η κ. Ζωή Γεωργαντά, πρώην μέλος του Δ. Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, για να διευκολυνθεί η έλευση της τρόικας; Μολονότι τα παυθέντα μέλη του Δ. Σ. της ΕΛΣΤΑΤ εμφανίστηκαν διχασμένα ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και υπήρξαν τοποθετήσεις για το ακέραιο της λειτουργίας της υπηρεσίας, δύσκολα η κοινή γνώμη θα πεισθεί ότι τα ελληνικά στοιχεία δεν είναι δεδομένα «λάστιχο» που αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τη συγκυρία, ότι Greek statistics και εμπιστοσύνη των αγορών δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία, αναπροσαρμόσιμοι δείκτες στα χέρια όσων εξυπηρετούνται με τη διαιώνιση της αμφιβολίας.
Το πρόβλημα, προφανώς, δεν βρίσκεται στη μεθοδολογία των Ανεξάρτητων Αρχών (ΑΣΕΠ, ΕΛΣΤΑΤ κ. λπ.), δεν ευθύνεται ο τρόπος αποτύπωσης που οι ελληνικοί στατιστικοί δείκτες δεν είναι αδιαμφισβήτητοι, απρόσβλητοι, άκαμπτοι, αλλά μεταλλάξιμοι, ελαστικοί (αν και πάντα εύγλωττοι, ισοπεδωτικοί). Πέραν των όποιων συστημικών ελλείψεων και αδυναμιών, το πρόβλημα αξιοπιστίας των ελληνικών στοιχείων δεν είναι μεθοδικής φύσεως -όπως άλλωστε είχε υποσημειώσει και η ίδια η Κομισιόν στην προηγούμενη κρίση με τα Greek statistics-, αλλά πηγάζει από τις διαβόητες ελληνικές ιδιαιτερότητες, τις αδιαφανείς διαδικασίες στην καταγραφή των στοιχείων που αποστέλλονται στην Ε. Ε. (ή των όποιων άλλων στοιχείων), στην υποχωρητικότητα σε πολιτικές, έσωθεν (και έξωθεν;), παρεμβάσεις.
Δεν λέμε να γυρίσουμε σελίδα. Για άλλη μια φορά οι αριθμοί, οι συγκεκριμένοι και απτοί, πέφτουν θύμα των προθέσεων των αντιμαχόμενων πλευρών, της «ερμηνείας», της «ανάγνωσής» τους από αυτές, της δημιουργικής καταμέτρησης ευαίσθητων δεδομένων, του μαγειρέματος πορισμάτων. Στο γνωστό αδιέξοδο δίνει πάντα λύση η σύσταση εξεταστικής επιτροπής (για έρευνα σε βάθος). Μια αναγκαία διαδικασία ώστε το σαρακοφαγωμένο από τις αμφιβολίες και την απογοήτευση των πολιτών σύστημα να ωθείται προς τα εμπρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου