Oλες οι προσπάθειες της Μέρκελ να κρατήσει χαμηλά την κόντρα για το ευρώ και την Ελλάδα έπεσαν στο κενό. Η σημερινή κυβέρνηση είναι βαθύτατα... τριχασμένη. Η Μέρκελ θέλει να σώσει το ευρώ, οι Φιλελεύθεροι του Ρέσλερ θέλουν την ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας και σέρνονται από τον ευρωσκεπτικιστή Σέφλερ και οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας θυμήθηκαν τη μάχη τους κατά του συγκεντρωτισμού των Βρυξελλών, με τον πρωθυπουργό Ζεεχόφερ να θέλει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Με τα δεδομένα αυτά δεν είναι τα κυβερνητικά κόμματα αλλά η αντιπολίτευση εκείνη που με τη στήριξη του προσωρινού μηχανισμού EFSF προφυλάσσει το ευρώ και τη Γερμανία από μεγαλύτερες περιπέτειες.
Η Μέρκελ με περιοδείες στην επαρχία προσπαθεί να συγκινήσει και την κομματική βάση για τη «θαυμάσια αποστολή να σωθεί το ευρώ». Την ίδια ώρα ο Χορστ Ζεεχόφερ, μιλώντας στο δικό του παραδοσιακά «ευρωσκεπτικιστικό» ακροατήριο, διαμηνύει ότι «η προσπάθεια να σταματήσει μια συζήτηση εξαιτίας του φόβου να στιγματιστεί για ευρωσκεπτικισμό τον κάνει να αντιδρά αλλεργικά».
Στην πραγματικότητα οι διαφορές στο θέμα του ευρώ ανάμεσα στη Μέρκελ του CDU και τον Ζεεχόφερ του αδελφού κόμματος CSU είναι μεγαλύτερες από εκείνες της Μέρκελ με τον πρόεδρο των Φιλελευθέρων Φίλιπ Ρέσλερ. Το περιβάλλον του Ρέσλερ δηλώνει ότι «έπεσε από τα σύννεφα» με την οξύτητα των αντιδράσεων στη «συντεταγμένη» της Ελλάδας, γιατί το κλίμα που εισπράττουν από στελέχη της Χριστιανοδημοκρατικής Eνωσης είναι εντελώς διαφορετικό και πολύ πιο κοντά στις απόψεις Ρέσλερ. Πράγματι, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας της Γερμανίας, Χριστιανοδημοκράτης Χορστ Κέλερ, είχε μιλήσει ήδη όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση για την ανάγκη να αναπτυχθούν μηχανισμοί «συντεταγμένης» πτώχευσης κρατών.
Το επιτελείο του υπουργού Οικονομίας προσπαθεί με κάθε τρόπο να περισώσει ό,τι μπορεί. Στο περιβόητο άρθρο του στη «Welt» ο Ρέσλερ έριξε το βάρος στην «ανάκτηση της αξιοπιστίας» (Resolvenz) και όχι στη χρεοκοπία (Insolvenz), επέμεινε ο εκπρόσωπός του Σλίενκαμπ. Και για την προεκλογική «κακοποίηση» του άρθρου στο Βερολίνο ευθύνεται η τοπική ηγεσία του FDP Βερολίνου. Αν ήταν κεντρική απόφαση δεν θα λαμβανόταν την τελευταία εβδομάδα των εκλογών, λένε στο επιτελείο του Ρέσλερ.
Οι δημοσκοπήσεις. Το κακό όμως έχει γίνει. Και κάθε μέρα γίνεται χειρότερο. Στο ζήτημα της Ελλάδας το κυρίαρχο ρεύμα των Γερμανών είναι στη γραμμή Ρέσλερ. Μόνο το 20% των Γερμανών θέλει να συνεχιστεί η στήριξη της Ελλάδας με νέα πακέτα βοήθειας.
Οι Φιλελεύθεροι όχι μόνο δεν μπορούν να καρπωθούν αυτό το κλίμα, αλλά έγιναν και «καρπαζοεισπράκτορες». Λένε αυτό που πιστεύει η πλειοψηφία των Γερμανών και επαναλαμβάνουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι και τραπεζίτες, αλλά το FDP στις δημοσκοπήσεις βρίσκεται παγγερμανικά πλέον στο 3%, όπως έδειξε η τελευταία δημοσκόπηση της Τετάρτης για το «Stern» και το RTL. Με τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) στο 31%, o σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός φτάνει μόλις στο 34%. Σοσιαλδημοκράτες με 28% και Πράσινοι στο 20% έχουν ανυπέρβλητο προβάδισμα.
Ενας στους τρεις ψηφοφόρους των κεντροδεξιών κομμάτων πιστεύει ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν θα εξαντλήσει την τετραετία μέχρι το φθινόπωρο του 2013, θα διαλυθεί νωρίτερα.
Η καγκελάριος Μέρκελ δεν έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια να αποσπάσει κυβερνητική πλειοψηφία στην κρίσιμη ψηφοφορία της ερχόμενης Πέμπτης για τον προσωρινό μηχανισμό στήριξης EFSF. Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του ΕFSF και η ενίσχυση των χρηματοοικονομικών του εργαλείων είναι μέρος των αποφάσεων που πήραν οι ηγέτες της ευρωζώνης στις 21 Ιουλίου.
Ο μηχανισμός πρέπει σύντομα να είναι έτοιμος για να παρέμβει άμεσα αν επιδεινωθεί η κρίση. Μέρος των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου είναι βέβαια και το δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας μέχρι το 2014. Ωστόσο η «ενότητα» αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται στις αποφάσεις που θα κληθεί να επικυρώσει η γερμανική Βουλή την Πέμπτη, καθώς εκκρεμούν σημαντικές πτυχές του πακέτου, όπως το τελικό ύψος της συμμετοχής των ιδιωτών επενδυτών στο πρόγραμμα επιμήκυνσης και επαναγοράς ελληνικών ομολόγων.
Εκκρεμεί επίσης και το ζήτημα των εγγυήσεων που ζητά η Φινλανδία. Ετσι το δεύτερο πακέτο για την Ελλάδα θα έρθει κάποια στιγμή αργότερα στη γερμανική Βουλή, ενδεχομένως και μέσω του προσωρινού μηχανισμού EFSF, όπως λένε παράγοντες του υπουργού Οικονομικών.
Ετσι το νομοσχέδιο που θα τεθεί προς ψήφιση στις 29 Σεπτεμβρίου αναφέρεται αποκλειστικά στον μηχανισμό EFSF, στην αύξηση της γερμανικής συμμετοχής σε αυτόν από τα 123 δισ. στα 211 δισ. ευρώ, αλλά και στη συμμετοχή της γερμανικής Βουλής στη διαδικασία αποφάσεων για την ενεργοποίηση του μηχανισμού. Από τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Προϋπολογισμού της Βουλής προκύπτει ότι «θεμελιώδης» απόφαση για την ένταξη μιας χώρας της ευρωζώνης σε πρόγραμμα βοήθειας του μηχανισμού EFSF θα λαμβάνεται από την Ολομέλεια της Βουλής. Χωρίς το «ναι» της γερμανικής Βουλής, ο εκπρόσωπος της Γερμανίας στον EFSF θα πρέπει να καταψηφίζει την ενεργοποίηση του μηχανισμού - δεν επιτρέπεται η αποχή.
Για επείγουσες περιπτώσεις τη θέση της γερμανικής Βουλής θα διατυπώνει μία υποεπιτροπή της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προϋπολογισμού, στην οποία θα συμμετέχει ένα μέλος κάθε κόμματος της Βουλής. Ετσι θα διασφαλίζεται η ευελιξία του EFSF όταν θα χρειαστεί να κινηθεί αμέσως για τη στήριξη τραπεζών ή την παρέμβαση στην αγορά ομολόγων. Με τις ρυθμίσεις για τη συμμετοχή της γερμανικής Βουλής στις μελλοντικές αποφάσεις του διευρυμένου πλέον EFSF, Μέρκελ και ο Σόιμπλε θέλουν να κάμψουν τις αντιστάσεις των ανταρτών μέσα στο κυβερνητικό στρατόπεδο και να διασφαλίσουν την κυβερνητική πλειοψηφία.
Η καγκελάριος και ο υπουργός Οικονομικών δεν μπορούν να «επαναπαυθούν» στη στήριξη της αντιπολίτευσης, προειδοποιεί ο πρόεδρος των Πρασίνων Τζεμ Ετσντεμιρ. Μέρκελ και Ρέσλερ θα πρέπει να έχουν τη δική τους κυβερνητική πλειοψηφία. Αλλιώς οι μέρες της σημερινής κυβέρνησης θα είναι μετρημένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου