Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Το κίνημα δεν... ξαναπληρώνω - Του Κωνσταντινου Ζουλα

Ψάχνοντας μια αισιόδοξη είδηση μήπως αλλάξει τη διάθεσή μας, τη βρήκα στο Διαδίκτυο. Ο Κ. Μ. δημιούργησε στο facebook ένα γκρουπ με τίτλο «Ποτέ Ξανά» και κάλεσε τους φίλους του να καταγγέλλουν πού και γιατί αισθάνθηκαν κορόιδα. Σε ποια μαγαζιά, δηλαδή, «πλήρωσαν το σουβλάκι για οικόπεδο και το σοκολατάκι για πλατίνα», όπως έγραψε, με σκοπό «να ενημερωνόμαστε και να προλαβαίνουμε άλλα “θύματα”».

Εν ριπή οφθαλμού οι φίλοι του Κ. Μ. άρχισαν να προσκαλούν τους δικούς τους γνωστούς και η «παρέα» σε λίγα 24ωρα αριθμούσε 1.500 «φίλους»(!) πολλοί εκ των οποίοι άρχισαν να διηγούνται τις τραυματικές εμπειρίες τους σκανάροντας μάλιστα ως πειστήρια αποδείξεις και λογαριασμούς. Με συνέπεια να αρχίσει ένας ειλικρινέστατος διάλογος αλληλοενημέρωσης ανθρώπων που δεν γνωρίζονται καν μεταξύ τους. Αλλοι κατονομάζουν εστιατόρια για τις απαράδεκτες τιμές τους σε σχέση με τα πιάτα ή το σέρβις τους, άλλοι προτείνουν φούρνους και ζαχαροπλαστεία εξυμνώντας τα πάμφθηνα αλλά εξαιρετικά προϊόντα τους, αλλά καταγγέλλουν κομπίνες και ποια μαγαζιά δεν κόβουν ποτέ αποδείξεις, κι άλλοι προτείνουν sites που συγκρίνουν αυτομάτως τις τιμές των σούπερ μάρκετ καθημερινά και ανά προϊόν!

Ολο αυτό που με δύο λέξεις στο εξωτερικό λέγεται καταναλωτική συνείδηση είναι καιρός πια να παραδεχθούμε ότι ήταν άγνωστη έννοια στη χώρα μας. Θεωρούσαμε μίζερους ή και δυστυχείς τους τουρίστες, όταν τους βλέπαμε στις διακοπές μας να διαμαρτύρονται στους ταβερνιάρηδες γιατί τους χρέωσαν 3 και όχι 2 χωριάτικες, καθώς εμείς την ίδια στιγμή αφήναμε για μπουρμπουάρ τη μισή αστακομακαρανάδα που είχαμε χρυσοπληρώσει, αλλά και παρατήσει, χορτασμένοι από τα πρώτα.

Αυτό είναι όμως που καθιστά ενδιαφέρον το συγκεκριμένο γκρουπ. Οτι μοιάζει να λειτουργεί εκτονωτικά, θα ’λεγα σχεδόν ψυχοθεραπευτικά, για τα μέλη του. Πολλοί από τους μετέχοντες μοιάζουν να αναγνωρίζουν ενδόμυχα πως πριν από 2 χρόνια δεν θα διανοούνταν να παραδεχθούν δημοσίως, πόσω μάλλον να μοιραστούν με αγνώστους, ότι τους φάνηκε πανάκριβη μια σαλάτα, ακόμη κι αν την πλήρωναν 20 ευρώ, ή ότι ο «Γαλαξίας» έχει φτηνότερα τις τάδε πάνες απ’ όλα τα σούπερ μάρκετ. Κι αυτό είναι ένα κέρδος της κρίσης φτάνει να καταλάβουμε την ισχύ εν τη ενώσει μας, και κυρίως σε ποιους θα πρέπει όντως να πούμε «ποτέ ξανά».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Disqus for Alternative Greek Politic Review