Φανταστείτε τον εαυτό σας Δικαστή, που καλείται να δικάσει οποιονδήποτε πολίτη που δεν έδωσε στο Κράτος τον οφειλόμενο φόρο, ας πούμε ότι αφορά την φορολογία φυσικών προσώπων. Εκεί λοιπόν που περιμένετε ο δυστυχής αυτός συμπολίτης σας να δηλώσει αδυναμία καταβολής του οφειλόμενου φόρου, ώστε με μια ρύθμιση πληρωμής δόσεων να αποφανθείτε με τρόπο επικερδή και για το Κράτος, αλλά και για τον πολίτη, τότε έρχεστε αντιμέτωπος με τον χειρότερο εφιάλτη σας! Είστε υποχρεωμένος να συνηγορήσετε στα επιχειρήματά του που είναι πραγματικά τόσο ισχυρά, που σας αναγκάζουν να καταγγείλετε τον εργοδότη σας και όχι τον πολίτη.
Αλλά ποια είναι τα επιχειρήματα αυτά θα μου πείτε?
α) Ο πολίτης αποδεικνύεται ότι έχει να πληρώσει, κι όχι μόνο αυτό αλλά πλήρωσε ήδη ποσό ίσο με τις οφειλές του στο Ταμείο παρακαταθηκών και δανείων,( σχετική απόδειξη σας προσκομίζει ) δηλαδή ο πολίτης δεν αρνείται ούτε την υποχρέωσή του να πληρώσει, ούτε δηλώνει αδυναμία αλλά το χειρότερο, δεν αναγνωρίζει το Κράτος που υπηρετείτε, ως Κράτος που νομίμως και με βάση το Σύνταγμα έχει το δικαίωμα να ζητά να εισπράξει φόρο.
β) Σας εμφανίζει πρόσθετα χιλιάδες περιπτώσεις όπου το Κράτος διαπίστωσε πως άλλοι πολίτες εισέπρατταν παρανόμως ποσά, με την μορφή συντάξεων συγγενικών τους προσώπων που είχαν από καιρό αποβιώσει, και αποδεδειγμένα οι Αρχές όχι μόνο δεν άσκησαν τις απαραίτητες διώξεις κατά των προσώπων αυτών και των συνεργών τους στην απάτη, αλλά δεν εισέπραξαν ούτε καν τα ποσά που ζημιώθηκε το Δημόσιο.
γ) Ακόμη αποδεικνύει πως ούτε οι κατά τόπους υπεύθυνοι Εισαγγελείς προσπάθησαν ως όφειλαν ούτε να διερευνήσουν τις εν λόγω υποθέσεις, αλλά ούτε να υποχρεώσουν τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες να προχωρήσουν στις απαιτούμενες κατασχέσεις ώστε να αποζημιωθεί τουλάχιστον το Δημόσιο. Η υποτιθέμενη αυτή αμέλεια των Εισαγγελέων φτάνει έως και τα πειθαρχικά τους όργανα και συνεχίζεται μέχρι τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης.
δ) Το τεράστιο μέγεθος ( πάνω από 100.000 περιπτώσεις συντάξεων ) η βαρύτητα των εγκλημάτων, το μέγεθος της κλοπής Δημοσίου χρήματος (δισεκατομμύρια €) αλλά και η αποδεδειγμένη εμπλοκή και συγκάλυψη από μέρους της Δικαιοσύνης, συνιστούν παραβίαση της ίδιας της υπόστασης του Κράτους και οδηγούν τον πολίτη αυτό, όχι στο να μην πληρώνει αλλά στο να μην αποδέχεται την νομική ικανότητα του Κράτους να φορολογεί τους πολίτες του.
Καλείσθε λοιπόν να αιτιολογήσετε ως Δικαστής, αυτή τη συγκάλυψη και να αποδείξετε το "άδικο του πολίτη" ή να μην τον τιμωρήσετε και να επιτρέψετε σε αυτόν τον πολίτη (και μαζί με αυτόν σε όλους) να μην εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους στην εφορία. Δεν μπορείτε να πείτε ότι μέχρι χθες ήταν έτσι και από σήμερα αλλάζει το Κράτος γιατί το Κράτος νομικά έχει συνέχεια, δεν μπορείτε να αρνηθείτε τα λεγόμενα του πολίτη ούτε να αμφισβητήσετε το μέγεθος, γιατί αυτό προκύπτει από παραδοχές της απάτης από τα αρμόδια όργανα του Κράτους και από επίσημα έγγραφα.......
Δεν έχετε άλλη επιλογή, η θα πατήσετε τον όρκο σας ως Δικαστής και αδίκως θα τον τιμωρήσετε, ή θα τον αθωώσετε τινάζοντας στο αέρα τα έσοδα του Κράτους που σας μισθοδοτεί. Μηδενικό το δίλημμα των Ελλήνων Δικαστών θα μου πείτε αφού είναι γνωστός και ο τρόπος λήψης αποφάσεων που ακολουθούν, αλλά και δικαίως κατατάσσονται σε επίπεδο απονομής της Δικαιοσύνης σε θέσεις χειρότερες των Κεντροαφρικανικών Δημοκρατιών, αλλά ας υποθέσουμε ότι εσείς δεν είστε η πλειοψηφία των Ελλήνων Δικαστών και σε πείσμα των συναδέρφων σας επιμένετε να πιστεύετε πως ο μισθός σας είναι προϊόν της παραγωγικότητάς σας και όχι προϊόν της συμμόρφωσης με την υπόλοιπη κρατικοδίαιτη συμμορία.... Τι θα κάνατε λοιπόν?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου