Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Ο εκ φύσεως διεφθαρμένος αδιέξοδος Ελληνικός τρόπος πολιτικής σκέψης - του Vpower

    Τις περισσότερες φορές, για να καταλάβει κανείς την ποιότητα λήψης αποφάσεων δεν είναι αρκετό να μαθαίνει τα πορίσματα, δεν είναι ούτε αρκετό να βλέπει τα αποτελέσματα των αποφάσεων, αλλά είναι χρήσιμο να ακολουθεί τον μηχανισμό σκέψης που οδήγησε σ' αυτές τις αποφάσεις.

Όταν οποιοδήποτε Κράτος επιθυμεί είτε να κάνει κοινωνική πολιτική, είτε να δημιουργήσει ανάπτυξη, έχει βασικά τρεις επιλογές: 1) Χρησιμοποιώντας τα χρήματα του προϋπολογισμού 2) χρησιμοποιώντας δανεικό (με οποιαδήποτε μορφή) χρήμα 3) Χρησιμοποιώντας μια κοινωνική ομάδα ως υποζύγιο να την αναγκάσει νομοθετικά αυτή να αναλάβει το βάρος της χρηματοδότησης.

Το ποιόν από τους τρεις αυτούς τρόπους επιλέγει κάθε Κράτος, ουσιαστικά μας εξηγεί και το επίπεδο Δημοκρατίας που υπάρχει στη Χώρα, μας δείχνει και την ποιότητα λήψης αποφάσεων, μας εξηγεί με τρόπο σαφέστατο και αναντίρρητο, και το επίπεδο της συλλογικής ηθικής στη Χώρα. Δεν είναι τυχαίο πως όσο πιο βόρεια κινείται κανείς, τόσο πιο πολύ τα Κράτη χρησιμοποιούν τα χρήματα των προϋπολογισμών τους, και όσο πλησιάζει προς τον Ισημερινό τόσο περισσότερο τα Κράτη επιλέγουν να καθιστούν τις μη προνομιούχες τάξεις "ομήρους" της διεφθαρμένης και γι' αυτό πάντα αναποτελεσματικής ανάπτυξης. 

Στη Χώρα μας, αυτές οι τριτοκοσμικές πρακτικές πάντα εξέφραζαν τον τρόπο σκέψης και δράσης του Ελληνικού Κράτους, και ας δούμε μερικά παραδείγματα. 

Τα κλειστά επαγγέλματα, είναι για παράδειγμα ένας τρόπος, μέσω του οποίου το Ελληνικό Κράτος ΚΛΕΒΕΙ το Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του νέου π.χ. απόφοιτου της Φαρμακευτικής, να ανοίξει ένα Φαρμακείο όπου επιθυμεί, και τον αναγκάζει γι' αυτό να πληρώσει ένα ποσό αέρα σ' αυτούς που είναι ήδη κάτοχοι των κλειδωμένων αδειών. Έτσι η κοινωνική ομάδα των νέων Φαρμακοποιών γίνεται υποζύγιο της κοινωνικής ομάδας των παλαιών φαρμακοποιών και πάει λέγοντας. Το ίδιο φυσικά ισχύει με τους ταξιτζήδες, και πλείστα ακόμη επαγγέλματα. Μέχρι και για να γίνεις κουλουράς στην Ομόνοια πρέπει να πληρώσεις κάποιου το εφάπαξ. 

Ακόμη και η προστασία των πολυτεκνικών οικογενειών έτσι γίνεται στην Ελλάδα! Για παράδειγμα, οι υποψήφιοι των πανελληνίων που δεν ανήκουν σε πολυτεκνικές οικογένειες πληρώνουν κάθε χρόνο την ατυχία τους αυτή αντιμετωπίζοντας του υπόλοιπους από μειονεκτική θέση όσον αφορά την εισαγωγή τους στα Α.Ε.Ι., το ίδιο ακόμη και όταν υπηρετούν τη θητεία στο στρατό, όπου όταν αποχωρήσουν τα παιδιά των πολυτεκνικών οικογενειών της σειράς, τότε όσοι μένουν πρέπει να κάνουν και τις σκοπιές των άλλων, το ίδιο και σχεδόν σε κάθε προκήρυξη, η διαγωνισμό του Δημοσίου! 

Ακόμη και η επιχορήγηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με αυτό τον διεφθαρμένο τρόπο γίνεται. Το Κράτος που δεν έχει έσοδα, προσπαθώντας να τα επιχορηγήσει, αναγκάστηκε να επινοήσει μια πλασματική τιμή αγοράς του ρεύματος (πόσους εμπόρους ξέρετε που αγοράζουν οποιοδήποτε εμπόρευμα σε τιμή πολλαπλάσια της τιμής που το πουλάνε?) με σκοπό και στόχο να μας κάνει παράνομα και διεφθαρμένα χορηγούς των Α.Π.Ε. Έτσι οι κοινωνική ομάδα των καταναλωτών ρεύματος, είναι κοινωνική ομάδα υποτελής, στην κοινωνική ομάδα των επενδυτών στις Α.Π.Ε.  Βεβαίως αντισυνταγματικά, Βεβαίως διεφθαρμένα!  Έτσι μοιραία κάθε εξάμηνο ο οποιοσδήποτε πρόεδρος της Δ.Ε.Η. θα ζητά ανατιμήσεις τεράστιες, δεν είναι για γέλια όποτε βλέπουμε τα σχετικά ρεπορτάζ?

Το ίδιο συμβαίνει σχεδόν σε ότι σκέπτεται και σχεδιάζει το Ελληνικό Κράτος, επειδή είναι ένα Κράτος μειωμένης νομιμοποίησης. Βλέπετε κάθε Κράτος είναι τόσο νόμιμο, όσο είναι και ικανό να πείθει τους πολίτες του να πληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, αλλά στην Ελλάδα το Κράτος λόγω της εκ γενετής και αειθαλούς διαφθοράς του, ποτέ δεν κατάφερε να πείσει τους πολίτες του. Αν δείτε γιατί τα μόνα του έσοδα προέρχονται από την έμμεση και όχι την άμεση φορολογία θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.

Τα σοβαρά Κράτη, όπως αυτό που ποτέ δεν είχαμε, αντί να καθιστούν κοινωνικές ομάδες υποζύγια των προνομιούχων κοινωνικών ομάδων, προσπαθούν να χρηματοδοτούν όλες τις ανάγκες τους με τους φόρους που εισπράττουν. Στην Ελλάδα όμως τα πενιχρά έσοδα, δεν φτάνουν ούτε για να πληρωθούν οι μισθοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου πόσο μάλλον να χρηματοδοτηθεί και η κοινωνική πολιτική, ή η ανάπτυξη! 


Και πως να αποκτήσει νομιμοποίηση το Ελληνικό Κράτος έτσι που βαδίζει? Πείτε μου εσείς γιατί να πληρώσει φόρους ο πολίτης που ήδη ζει τον Γολγοθά του υποχρεωμένος να υπηρετεί τις προνομιούχες κοινωνικές ομάδες (αδιέξοδο)? Δεν είναι εξίσου γελοίος όποιος πολιτικός διαμαρτύρεται για τα μειωμένα έσοδα του Προϋπολογισμού, δεν είναι αντίστοιχα καραγκιόζης κάθε Υπουργός οικονομίας που διαμαρτύρεται γιατί η άμεση φορολογία δεν αποδίδει? Σαφέστατα είναι και το ξέρει, απλά εκφράζει την απόγνωση του κι αυτός συνειδητοποιώντας κάθε μέρα και περισσότερο, πόσο ανέφικτη είναι η αποστολή του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Disqus for Alternative Greek Politic Review