Δεν χρειάζεται να έχει κανείς το... κληρονομικό χάρισμα για να προβλέψει τις πιθανές επικείμενες εξελίξεις αναφορικά με την ελληνική οικονομία. Απλώς, χρειάζεται να είναι αισιόδοξος, ότι αυτή τη φορά, η μέχρι τώρα αρνητική αλυσίδα γεγονότων, που έχουν δρομολογηθεί μέσα στον τελευταίο 1,5 χρόνο, θα σπάσει και ένας κρίσιμος κρίκος θα λείψει. Οπότε, θα σωθούμε...
Προσέξτε την αλληλουχία των εξελίξεων: Πριν από περίπου 15-16 μήνες γινόταν πολύ μεγάλη συζήτηση σχετικά με το αν η χώρα χρειάζεται να καταφύγει στην τριπλή επιτροπεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ε.Ε.), της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Για περίπου δύο μήνες, χύθηκαν τόνοι από μελάνι, για το θέμα. Ο διάλογος που αναπτύχθηκε, από κάποια στιγμή κι έπειτα, φάνταζε ατέρμονος. Τελικώς, η τρόικα ένα πρωί προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», έχοντας στις αποσκευές της το Μνημόνιο Ι. Σχεδόν έναν χρόνο μετά, η συζήτηση ξανάνοιξε. Αυτή τη φορά αναφορικά με το αν πρέπει ή όχι η χώρα να υιοθετήσει, ψηφίζοντάς το, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό του νόμο. Ξανά η ίδια διαδικασία. Με τη συζήτηση στα «παράθυρα» των τηλεοπτικών καναλιών, στις σελίδες των εφημερίδων και από κάποια στιγμή κι έπειτα στις ανά τη χώρα πλατείες. Αρχής γενομένης από αυτή του Συντάγματος. Και το αποτέλεσμα, γνωστό: «Πέρασαν» και τα δύο, γιατί έτσι έπρεπε, παρά τον θόρυβο και τη φασαρία που προκλήθηκε.
Και πριν καλά - καλά κλείσει μήνας, τίθεται το νέο δίλημμα: Ναι ή όχι στην επιλεκτική πτώχευση και μέσω αυτής στη νέα οικονομική βοήθεια προς τη χώρα; Η απάντηση εκ των πραγμάτων, θα είναι μάλλον και πάλι θετική. Αυτό διδάσκει η έως τώρα εμπειρία, αλλά και μια ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης. Η Ελλάδα βρίσκεται σε τόσο μειονεκτική θέση, που δεν έχει πολλά περιθώρια αντίδρασης. Χρειάζεται τα λεφτά και τα χρειάζεται άμεσα. Απλώς, από δω και στο εξής «εύχεται»:
α) Να μη «στραβώσει» η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και ενόσω διαρκεί η παρένθεση της επιλεκτικής πτώχευσης, διακόψει την εγγυοδοσία των ελληνικών ομολόγων, για την παροχή ρευστότητας στη χώρα μας. Γιατί κάτι τέτοιο, στην πράξη, θα σήμαινε, με «δυο λόγια», το τέλος από ασφυξία.
β) Επίσης, να μην εξελιχθεί η αλυσίδα των γεγονότων με βάση την έως τώρα κλίμακα. Οπερ σημαίνει ότι μετά την επιλεκτική πτώχευση να μην ακολουθήσει η κανονική πτώχευση, με ό,τι βεβαίως κάτι τέτοιο μπορεί να συνεπάγεται.
Γι’ αυτό και η αυριανή έκτακτη σύνοδος κορυφής θα είναι πολύ κρίσιμη από κάθε άποψη. Γιατί θα ξεκαθαρίσει προθέσεις, θα προδιαγράψει κινήσεις και θα διαμορφώσει τις συνθήκες της επόμενης μέρας. Που όλοι ελπίζουν ότι οδηγεί -έστω σε βάθος χρόνου- σε διάσωση. Και άρα ο κρίσιμος κρίκος της αλυσίδας, θα λείψει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου