Στην νεότερη Ελληνική Ιστορία, αν τη μελετήσουμε χωρίς ιδεοληψίες, θα εντοπίσουμε πολλές φορές όπου η πολιτική ατζέντα δεν περιείχε τα πραγματικά διλήμματα στα οποία έπρεπε να βρει λύσεις το Έθνος. Ανέκαθεν πονηρά και με μεγάλη μαεστρία, το σαράκι της γηγενούς διαφθοράς υποχρέωνε τη μάζα να μη συζητά τα μεγάλα της προβλήματα, και να αναλίσκεται σκεπτόμενη ανοησίες. Για να καταφέρω να επικεντρώσω τη συζήτηση στο σήμερα δεν θα αναφέρω κανένα από τα χιλιάδες παραδείγματα που έχω υπόψιν μου από το παρελθόν.
Το ερώτημα που κυριαρχεί σήμερα και καθορίζει μάλιστα και τις εκλογικές προοπτικές οποιουδήποτε κόμματος, είναι το αν μας συμφέρει η όχι η χρεοκοπία και η επαναφορά της Δραχμής ως νόμισμα του Ελληνικού Κράτους, αλλά αυτό το ερώτημα είναι τόσο σημαντικό όσο και το ερώτημα: Θα τα καταφέρει ή όχι ο σκύλος που κυνηγά την ουρά του? Για άλλη μια φορά ο Έλληνας δεν είναι ικανός να δει το πραγματικό του πρόβλημα.
Αν είχαμε ως Έθνος την πολιτική ωριμότητα, την ψυχραιμία και τα αντανακλαστικά των βορειοδυτικών Κρατών, δεν θα συζητούσαμε αυτό ούτε θα επιτρέπαμε στα κόμματα να δημαγωγούν με φόντο το νόμισμα, και παρακάτω θα εξηγήσω γιατί.
Το νόμισμα δεν είναι ο πλούτος μιας Χώρας αλλά απλώς η μονάδα μέτρησης του πλούτου της, ακριβώς όπως το μέτρο δεν είναι το μήκος αλλά απλώς η μονάδα μέτρησης του μήκους, ακριβώς όπως το κιλό δεν είναι το βάρος αλλά η μονάδα μέτρησης του βάρους.
Έχετε μήπως την εντύπωση πως αν πάψετε να μετράτε το λάδι σε λίτρα και αρχίσετε να το μετράτε σε κιλά, τότε θα αυξηθεί η ποσότητα του λαδιού που πραγματικά έχετε? Έχετε την εντύπωση πως αν πάψετε να μετράτε το ύψος σας σε μέτρα, κι αρχίσετε να το μετράτε σε εγγλέζικα πόδια, αυτό θα σημαίνει ότι θα ψηλώσετε? Αν ναι, τότε μάλλον σε σας απευθύνονται όλοι όσοι βυσσοδομούν κατά του € τα τελευταία χρόνια.
Έχετε μήπως την εντύπωση πως αν πάψετε να μετράτε το λάδι σε λίτρα και αρχίσετε να το μετράτε σε κιλά, τότε θα αυξηθεί η ποσότητα του λαδιού που πραγματικά έχετε? Έχετε την εντύπωση πως αν πάψετε να μετράτε το ύψος σας σε μέτρα, κι αρχίσετε να το μετράτε σε εγγλέζικα πόδια, αυτό θα σημαίνει ότι θα ψηλώσετε? Αν ναι, τότε μάλλον σε σας απευθύνονται όλοι όσοι βυσσοδομούν κατά του € τα τελευταία χρόνια.
Στην πραγματικότητα αυτό που έπρεπε να μας απασχολεί εδώ και δεκαετίες είναι το αν θέλουμε ένα Κράτος ικανό να καταρτίζει προϋπολογισμούς, και να τους τηρεί με αξιοπιστία, η αν θέλουμε ένα Κράτος σαν αυτό που έχουμε, που καταθέτει εκθέσεις ιδεών τις οποίες ονομάζει προϋπολογισμούς και κατόπιν κλέβει του πολίτες του για να τα καταφέρει. Πριν το € μας έκλεβε κόβοντας πληθωριστικό χρήμα και δανειζόμενο, ενώ μετά την έλευση του € μας κλέβει μόνο δανειζόμενο. Τι Κράτος θέλουμε λοιπόν, το Κράτος της Αξιοπιστίας που δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε ποτέ μέχρι τώρα ή το Κράτος της Διαφθοράς που μας έφτασε εδώ?
Συνεχίζοντας με το ίδιο Κράτος που έχουμε είναι σίγουρη η συλλογική μας φτώχεια είτε εντός είτε εκτός της Ευρωζώνης, Απλούστατα γιατί θα εξακολουθήσουμε να είμαστε η Χώρα της Διαφθοράς και των αμέτρητων (κυριολεκτικά) ελλειμμάτων.
Ουσιαστικά μιλώντας για το νόμισμα κάθε κόμμα που το κάνει, παραδέχεται πως μιλά στο αμόρφωτο πλήθος, στην μάζα των ανόητων, σ'αυτούς που αύριο επιθυμεί να απομυζήσει αν καταφέρει να μπει στη Βουλή, και τους ρίχνει δήθεν στο φιλότιμο, μιλώντας για απώλεια της Εθνικής κυριαρχίας. Η εθνικότητα του κλέφτη είναι το πρόβλημα, ή ο κλέφτης ανεξαρτήτου εθνικότητας?
Το αφεντικό της Ελλάδος είμαστε όλοι μας, ο Τόμσεν βρίσκεται εδώ επειδή εμείς τον καλέσαμε, και θα φύγει αμέσως μόλις εμείς του το πούμε, γι' αυτό ας πάψουμε να ασχολούμαστε με τις δημαγωγικές τους ανοησίες, κι ας ασχοληθούμε (όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για το Ελληνικό Έθνος) με το πραγματικά σημαντικό ερώτημα που οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν την απαραίτητη πολιτική ωριμότητα να δουν και να απαντήσουν.
Τι Κράτος θέλουμε λοιπόν, το Κράτος της Αξιοπιστίας που δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε ποτέ μέχρι τώρα ή το Κράτος της Διαφθοράς που μας έφτασε εδώ?
Το αφεντικό της Ελλάδος είμαστε όλοι μας, ο Τόμσεν βρίσκεται εδώ επειδή εμείς τον καλέσαμε, και θα φύγει αμέσως μόλις εμείς του το πούμε, γι' αυτό ας πάψουμε να ασχολούμαστε με τις δημαγωγικές τους ανοησίες, κι ας ασχοληθούμε (όσοι πραγματικά νοιαζόμαστε για το Ελληνικό Έθνος) με το πραγματικά σημαντικό ερώτημα που οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν την απαραίτητη πολιτική ωριμότητα να δουν και να απαντήσουν.
Τι Κράτος θέλουμε λοιπόν, το Κράτος της Αξιοπιστίας που δεν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε ποτέ μέχρι τώρα ή το Κράτος της Διαφθοράς που μας έφτασε εδώ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου