Αν υπάρχει κάτι που χαρακτήριζε διαχρονικά την Ελληνική πολιτική Ατζέντα, αυτό αναμφίβολα ήταν πάντα το ψέμα. Στις μέρες μας δε περισσότερο ίσως από ποτέ , κι ας γίνεται η μεγαλύτερη προπαγάνδα για την περί αντιθέτου άποψη. Και για να μην μακρηγορούμε σας παραθέτουμε μερικά από αυτά τα ψέμματα:
1) Απαιτείται συναίνεση για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές.
2) Το μνημόνιο ήταν η μόνη λύση που είχε η Χώρα.
3) Η Ε.Ε. θέλει υποτελή τον Ελληνικό Λαό, γι αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τα δικά της.
4) Η διαφθορά ήρθε στη Χώρα από τις ξένες εταιρίες ( βλ. Siemens )
5) Ο Ελληνικός Λαός δεν ήξερε ότι το πολιτικό σύστημα ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό διεφθαρμένο.
6) Αν χρεοκοπήσουμε δεν θα είναι και τόσο τρομερό
7) Δεν είναι υπεράριθμοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι ούτε ακριβοπληρωμένοι.
8) Έχουμε μια δυτικού τύπου ελεύθερη οικονομία.
9) Το Ελληνικό Κράτος τηρεί τους νόμους και το Σύνταγμα της Χώρας.
10) Πάρθηκαν μέτρα λιτότητας τον τελευταίο χρόνο από την Κυβέρνηση
Και αναλύουμε:
1) ΔΕΝ απαιτείται συναίνεση για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο Κράτος, γιατί η Κυβέρνηση απολαμβάνει μια αυξημένη πλειονοψηφία στη Βουλή που σπάνια ο Ελληνικός Λαός έδωσε σε Κυβέρνηση του τόπου διαχρονικά. Δηλαδή η Κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει οσοδήποτε σκληρές αποφάσεις χωρίς να φοβάται τις κοινοβουλευτικές απώλειες , αφού η πλειονοψηφία της δεν είναι οριακή. Βέβαια εδώ πρέπει να εξηγήσουμε γιατί παρ όλη την κοινοβουλευτική της άνεση ζητά συναίνεση, αν και η απάντηση θεωρούμε πως είναι απλή. Τη ζητά για τους εξής δύο λόγους : α) επειδή ζητά καταρχήν επιχειρήματα έναντι των συνδικαλιστών που αποτελούν την ισχυρότερη δύναμη στο εσωκομματικό παιχνίδι, και β) επειδή φοβάται τις μελλοντικές εκλογικές απώλειες απο τη μάλλον δεδομένη εκμετάλλευση των μέτρων από τη λαϊκίζουσα αντιπολίτευση. Για να το διατυπώσουμε καλύτερα θα λέγαμε ότι η Κυβέρνηση ζητά τη συναίνεση για καθαρά εσωκομματικούς και μικροκομματικούς λόγους.
2) Το μνημόνιο ΔΕΝ ήταν η μόνη λύση που είχε η Χώρα!
-Εκτός του μνημονίου μπορούσαμε από την επαύριο των εκλογών να ξεκινούσαμε ταχύτατο μεταρρυθμιστικό έργο του Κράτους , με γενναίες και σχεδόν βίαιες περικοπές δαπανών, αποκρατικοποιήσεις, και απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων οι οποίες με το συνδυασμό των θετικών σχολίων από τους διεθνείς οικονομικούς παρατηρητές θα μπορούσαν να φέρουν αποτελέσματα.
-Επίσης αν δεχθούμε πως και Χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία μπορούσαν μαζί να δανείσουν τη Χώρα μας τότε ίσως και να βρίσκαμε το ποσό του μνημονίου χωρίς την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. Βεβαίως και πάλι θα απαιτούνταν διαρθρωτικές αλλαγές ταχύτατες αλλά με τη διαφορά ότι ίσως να περιέπλεκαν την εξωτερική μας πολιτική περισσότερο.
3) Η Ε.Ε. ΔΕΝ θέλει υποτελή τον Ελληνικό Λαό, και η Ελληνική Κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τα δικά της όχι για το καλό μας αλλά για ιδιοτελείς σκοπούς. Αμέτρητα τα παραδείγματα που μπορούμε να ανασύρουμε. Π.χ. τα προγράμματα Stage που για την Γερμανία ήταν προγράμματα στήριξης των μακροχρονίως ανέργων και για τις Ελληνικές Κυβερνήσεις ήταν πίσω πόρτα διορισμού στο Δημόσιο, τα προγράμματα LEADER που για τις υπόλοιπες Χώρες ήταν μέθοδοι αύξησης της απασχόλησης, και για τις Ελληνικές Κυβερνήσεις μέθοδοι εξάσκησης των κομματικών στελεχών στις υπερτιμολογήσεις ανούσιων και θνησιγενών ιδιωτικών επενδύσεων, τα Κ.Π.Σ. και Ε.Σ.Π.Α. παρομοίως, οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων που αλλού διόρθωναν τις αδικίες ενώ στη Χώρα μας ήταν εργαλεία διαφθοράς και αχρήστευσης των Αγροτών της Χώρας, δημιουργίας αγροτικών κομματικών στρατών κ.λ.π.
4) Η διαφθορά ΔΕΝ ήρθε στη Χώρα από τις ξένες εταιρίες ( βλ. Siemens )
Η διαφθορά προϋπήρχε όχι μόνο των ξένων εταιριών αλλά και του Ελληνικού Κράτους ακόμα. Στην περίπτωσή μας μάλιστα θα λέγαμε οτι επιβλήθηκε σε όποια εταιρία ήθελε να δραστηριοποιηθεί στη Χώρα αφου για πάρα πολλά χρόνια ήταν ο μοναδικός τρόπος για να κάνει δουλειές με το Δημόσιο οποιαδήποτε εταιρία.
5) Ο Ελληνικός Λαός ήξερε ότι το πολιτικό σύστημα ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό διεφθαρμένο.
Όχι μόνο γνώριζε το μέγεθός της αλλά ψήφιζε με κριτήριο το πόσο πιο διεφθαρμένος ήταν ο κάθε υποψήφιος. Φυσικά εύκολα κανείς μπορεί να αντικρούσει το επιχείρημα αυτό λέγοντας ότι δεν ήταν δυνατόν κανείς να γνωρίζει τις λεπτομέρειες χρηματισμού του κάθε πολιτικού προσώπου αλλά για σκεφτείτε το καλύτερα..... Όταν ένα πολιτικό πρόσωπο σου υπόσχεται ότι θα σε βοηθήσει να πάρεις μια θέση που τη στερείται ο συμπολίτης σου που έχει περισσότερα από σένα προσόντα, ή και οτιδήποτε άλλο σου υπόσχεται προσωπικά, ουσιαστικά τι κάνει ? Δεν κλέβει το κοινωνικό σύνολο? Όταν λοιπόν σου ομολογεί ο πολιτικός που ψηφίζεις ότι θα κλέψει τους συμπολίτες σου με σκοπό να σε ευνοήσει δεν σου ομολογεί ταυτόχρονα ότι το ίδιο θα κάνει σε οποιαδήποτε περιπτωση μπορεί, για δική του ωφέλεια? Φυσικά και οπωσδήποτε ναι!
6) Αν χρεοκοπήσουμε θα είναι καταστροφικό!
Αν χρεοκοπούσαμε προ μνημονίου ίσως να ήταν πιο εύκολο να παραμείνουμε μέλος της Ε.Ε. με μια χαλαρή σύνδεση , (τελωνειακή, κ.α.) και να μην ίσχυε μόνο η νομισματική αλλά τώρα κάτι τέτοιο φαντάζει αδύνατο. Αν προσθέσουμε σε όλα αυτά τις κινήσεις πανικού που θα κάνουμε τότε όλα είναι πιθανά δυστυχώς. Καύσιμα, είδη τεχνολογίας, θα είναι δυσεύρετα και φυσικά πανάκριβα ενώ το νέο νόμισμα δεν θα απολαμβάνει ούτε κάν της δικής μας εμπιστοσύνης !
7) Είναι υπεράριθμοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι και ακριβοπληρωμένοι.
Το 25% περίπου του ενεργητικού εργατικού δυναμικού της Χώρας εργάζεται στο στενό ή ευρύτερο Δημόσιο Τομέα ενώ η ανεργία ταυτόχρονα είναι εκρηκτική. Τα πραγματικά νούμερα είναι αδυσώπητα με κατάσταση που ζούμε και συνθέτουν μια εφιαλτική πραγματικότητα.
Από την άλλη το ακριβός η φθηνός κρίνεται με βάση τα μεγέθη της τοπικής οικονομίας, και επειδή ζούμε σε μια Χώρα της οποίας ο μισθός (στον ιδιωτικό τομέα) μπορεί νομίμως να είναι 592€ τότε σαφέστατα μιλάμε για ακριβοπληρωμένους Δημόσιους υπαλλήλους. Όταν δηλαδή ο πιο χαμηλόμισθος Δημόσιος υπάλληλος παίρνει τουλάχιστον τα διπλάσια του πιο χαμηλόμισθου ιδιωτικού τότε νομίζουμε πως δεν χρειάζεται άλλη σύγκριση. Τώρα αν επεκταθούμε στα προνόμια των Δ.ε.κ.ο. και συνδικαλιστών και άλλων υπαλλήλων πιστεύουμε ότι θα χαθεί κάθε μέτρο σύγκρισης.
8) ΔΕΝ έχουμε μια δυτικού τύπου ελεύθερη οικονομία.
Αυτό που ισχύει στην Ελληνική οικονομία δεν μπορεί κανείς να το περιγράψει με κανένα οικονομικό μοντέλο. Για παράδειγμα τα μονοπώλια που ακόμη υπάρχουν και αποδεικνύονται μάλιστα πολύ ισχυρά ( ταξί, φαρμακεία, συμβολαιογράφοι, νομικοί, πολιτικοί μηχανικοί κ.λ.π.) ενώ σε άλλα είμαστε κρατιστές και αρνητές της ιδιωτικής πρωτοβουλίας . Ίσως ο χαρακτηρισμός η τελευταία σοβιετικού τύπου οικονομία να μην είναι υπερβολικός.
9) Το Ελληνικό Κράτος ΔΕΝ τηρεί τους νόμους και το Σύνταγμα της Χώρας.
Καταρχήν το Σύνταγμα που ανάλογα με τις ανάγκες ερμηνεύεται με ύποπτη ελαφρότητα και από τη Δικαιοσύνη ακόμα, ενώ ταυτόχρονα η ασυνέπεια του Ελληνικού Κράτους έχει ως αποτέλεσμα την πολυνομία που με τη σειρά της οδηγεί στην ανομία πρακτικά. Ακόμη και σήμερα είμαστε ανίκανοι να εγγυηθούμε την οικονομική νομοθεσίας ούτε καν για 2 χρόνια γεγονός που μας αφαιρεί κάθε ελπίδα για επενδύσεις στη Χώρα. Ο λόγος είναι απλός και κατανοητός ευρύτατα πιστεύουμε: Πως να ζητήσεις από οποιονδήποτε να επενδύσει τα χρήματά του όταν δεν είσαι ικανός ούτε καν να του πεις πως θα φορολογείται σε 2 χρόνια από τώρα?
10) ΔΕΝ Πάρθηκαν μέτρα λιτότητας τον τελευταίο χρόνο από την Κυβέρνηση
Τον τελευταίο χρόνο είναι αλήθεια ότι υπήρξε μείωση των δαπανών μισθοδοσίας του Δημοσίου αλλά αυτό δεν επετεύχθη με μέτρα λιτότητας αλλά με μέτρα ισοπεδωτικής λογικής, αφού η Κυβέρνηση δεν ζήτησε να συμμετάσχουν στη μείωση οι υπάλληλοι αναλογικά με το ύψος της αμοιβής τους. Δηλαδή υπάλληλοι με αμοιβή 2000 Ευρώ μηνιαίως υπέστησαν την ίδια ακριβώς μείωση με άλλους των 1200 Ευρώ γεγονός που αποδεικνύει ότι τα μέτρα αυτά κάθε άλλο παρά δίκαια ήταν. Στις άλλες δαπάνες δεν υπήρξε τόσο θεαματική μείωση ενώ δεν έλειψαν ούτε τώρα τα σκάνδαλα σπατάλης που υπήρχαν και παλιότερα. Όλα τα παραπάνω φυσικά μας πείθουν οτι η Κυβέρνηση δεν επιθυμεί τη λιτότητα αλλά τη διεύρυνση της αδικίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου