Η κουβέντα που γίνεται από πολιτικούς, δημοσιογράφους και «παντογνώστες» πολίτες περί διαπραγματάτευσης του Μνημονίου τον Μάιο του 2010 και αναδιαπραγμάτευσης των όρων χθες, σήμερα, αύριο, είναι αφόρητη. Οπως είναι ανόητη και η νέα πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, προφανώς εκπορευόμενη από την ηγεσία του, περί συστάσεως εξεταστικής επιτροπής για να... ανακαλύψει πώς προέκυψαν τα ελλείμματα και τα χρέη μεταξύ 2000 - 2009, αλλά στην πραγματικότητα για να ρίξει για άλλη μία φορά ο Γ. Παπανδρέου το ανάθεμα στον Κ. Σημίτη και τον Κ. Καραμανλή. Λες και δεν έχει γίνει ώς τώρα αρκετή συζήτηση περί των ευθυνών του καθενός για τη σημερινή κατάντια.
Το χρέος λοιπόν της γενικής κυβέρνησης της Ελλάδας το 2009 ήταν 300 δισεκατομμύρια ευρώ ή 127,1% του ΑΕΠ, και με τέτοιο χρέος και ανάλογο έλλειμμα κανείς δεν έχει δυνατότητα διαπραγμάτευσης με τους δανειστές του, όταν μάλιστα αδυνατεί να βρει δάνεια στην ελεύθερη αγορά. Αφού προηγουμένως και στη διάρκεια μίας 30ετίας η χώρα κατανάλωσε 500 δισ. ευρώ (200 από την Ε.Ε. και 300 από δάνεια) συν τον όποιο πλούτο ή ίδια παρήγε. Σε αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε τον Μάιο του 2010, ασχέτως αν η σημερινή κυβέρνηση καθυστέρησε να πάρει μέτρα ή αν οι ευθύνες της κυβέρνησης Σημίτη ήταν μεγάλες και πολύ μεγαλύτερες βέβαια οι ευθύνες της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή.
Δεν έχει πια κανένα ουσιαστικό νόημα να συνεχιστεί η καφενοειδής συζήτηση για τα διάφορα υποθετικά και φανταστικά «όχι» που μπορούσε να πει η σημερινή κυβέρνηση όταν κατέφυγε γονατιστή στον μηχανισμό στήριξης για να μη «σκάσει κανόνι» η χώρα. Και δεν έχει καμία προοπτική υλοποίησης η λαϊκίστικη αντίληψη ότι, αν το θελήσουμε, υπάρχει δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης των όρων που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές και την τρόικα στην Ελλάδα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν η άποψη του Βερολίνου και των άλλων ευρωπαϊκών κέντρων αποφάσεων περί δημοσιονομικής λιτότητας για την αντιμετώπιση των χρεών στην Ευρωζώνη αλλάξει. Ομως δεν πρόκειται να αλλάξει επειδή θα το απαιτήσει η Αθήνα. Αυτό έχει ήδη αποδειχθεί από τις πρόσφατες αποτυχημένες απόπειρες της κυβέρνησης να εκτονώσει τις πιέσεις.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα επώδυνα μέτρα που αναγκάζεται να πάρει σήμερα η κυβέρνηση, και μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο, θα πρέπει να είχαν ληφθεί προ πολλού και σταδιακά. Πράγματι, αλλά κανονικά δεν έπρεπε ποτέ να επιτραπεί στην ελληνική κοινωνία και οικονομία να μετατραπεί σε απερίγραπτο μόρφωμα. Γιατί τώρα είναι πάρα πολύ δύσκολο να πεισθούν οι μαθημένοι στον λαϊκισμό, την ασυδοσία, τη φαυλοκρατία, τη διαφθορά και τη σχετικά άκοπη ευμάρεια Ελληνες να φτωχύνουν και να πειθαρχήσουν. Τα φαινόμενα που διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας δεν είναι πια εύκολα αντιμετωπίσιμα, αν δεν αλλάξουν οι νοοτροπίες και δεν επιβληθεί η στοιχειώδης λογική, όποιες και να είναι οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Ο πολτός δεν μπορεί να πάρει σχήμα από τη μία μέρα στην άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου