Σύμφωνα με το μέλος της διοίκησης και στέλεχος του Συνασπισμού, «κουκουλοφόροι είναι οι ξενοδόχοι επειδή μιλούν κατευθείαν με την τρόικα, όταν δεν είναι εταίροι». Οι χαρακτηρισμοί είναι εύκολοι στη χώρα μας. Αλλωστε, ο καταγγέλλων είχε καταγγελθεί ως «φασιστοειδές και τραμπούκος».
Σύμφωνα πάντοτε με τον «εκπρόσωπο» των εταίρων, οι ξενοδόχοι, που δεν κάθονται στο τραπέζι, διαπράττουν τη «μεγαλύτερη λαμογιά, μεγαλύτερη εκμετάλλευση και παραβίαση της εργοδοτικής νομοθεσίας». Δεν διευκρίνισε ποιοι απ’ αυτούς. Οι πεντάστεροι, τα «οικογενειακά του Φαλήρου», τα rooms to let ή όσοι ξεπουλούν με τα all inclusive; Ελληνες ή ξένοι; Ο Γ. Παναγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μιλούσε... χωρίς τον ξενοδόχο, αν σκεφτεί κανείς πόσο μεγάλο μερίδιο του εθνικού πλούτου και απασχόλησης υπάρχει εκεί. Oύτως ή άλλως, η εκπροσώπηση στο τραπέζι είναι προβληματική. Λείπουν οι άνεργοι.
Ετσι κι αλλιώς, μπροστά στην καταστροφή που έχει προκαλέσει η μακρόχρονη θητεία γραφειοκρατών του πατερναλιστικού συνδικαλισμού, παρόμοιες λεπτομέρειες μπορούν να μείνουν στο τέλος. Προηγείται η μανία των πολιτικών διώξεων. Η ύβρις είναι εύκολη. Δύσκολη είναι η πρακτική και τεκμηριωμένη σκέψη για τις μεθόδους και τις αλλαγές που θα προσφέρουν στην παρηκμασμένη οικονομία, ευκαιρίες για μεγέθυνση και μεγιστοποίηση του συλλογικού πλούτου. Νομίζω πως η κοινωνία έχει περισσότερους λόγους να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από τους κοινωνικούς εταίρους, παρά να τους αφήσει να πάρουν αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα. Ο πρωθυπουργός Παπαδήμος έπραξε το τυπικώς ορθόν όταν τους ζήτησε να συζητήσουν το θέμα του εργασιακού κόστους στην προοπτική βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας.
Αποδοτικό, για τον τόπο, χρήσιμο υπό τις παρούσες περιστάσεις, θα ήταν ένας βραχύς διάλογος, δύο εβδομάδων, τη διεύθυνση του οποίου θα έχει η κυβέρνηση. Αν οι «εταίροι» είχαν πάρει στα σοβαρά τον ρόλο τους, θα είχαν φροντίσει να καταστήσουν ευέλικτη την αγορά εργασίας, ώστε η εθνική οικονομία να ανταποκριθεί με μεγαλύτερη επιτυχία στην επείγουσα ανάγκη προσαρμογής. Αντιθέτως, αδιαφόρησαν επιδεικτικά, δίνοντας προτεραιότητα στην κατοχύρωση των υπαρχουσών ευνοϊκών ρυθμίσεων.
Σύμφωνα με τους επιθεωρητές εργασίας, το 1/3 της προσφερόμενης εργασίας γίνεται στη «μαύρη» αγορά. Δηλαδή, ανασφάλιστη, αφορολόγητη και επικίνδυνη. Στο τραπέζι των «εταίρων», η σκληρή πραγματικότητα της υπερβολικής εκμετάλλευσης των μεταναστών, η κατασπατάληση των πόρων των ταμείων υγείας, η υπερπροστασία μιας αριστοκρατίας σε επιχειρήσεις του δημόσιου ή του πρώην δημόσιου τομέα, δεν βρίσκουν κανένα χώρο συζήτησης.
Απόδειξη της ανικανότητας του κύκλου του «εταίρων» είναι ότι έχουν προσδεθεί στη διατήρηση μιας Συλλογικής Σύμβασης, η οποία δεν εξυπηρετεί την επανεκκίνηση της οικονομίας. Συντάχθηκε αγνοώντας πως το κράτος είχε «πέσει έξω» και η τύχη της οικονομίας κρεμόταν από το Μνημόνιο. Το μόνο που, ενδεχομένως, επιτυγχάνει είναι να προφυλάσσει τα περιθώρια κέρδους των επιχειρηματιών και τις αμοιβές όσων έχουν, ακόμη, εργασία. Είναι άδικο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου