Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Ιταλογαλλικός άξονας εναντίον Βερολίνου - Ξενια Kουναλακη

Μετά τον διορισμό του Μάριο Μόντι στην ιταλική πρωθυπουργία, έχει αλλάξει δραματικά η ισορροπία δυνάμεων στην Ε. Ε.: εις βάρος της Γερμανίας. Ενας κραταιός ιταλογαλλικός άξονας, συνεπικουρούμενος από την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, αντιτίθεται σθεναρά στην ευρωπαϊκή πολιτική του Βερολίνου και διεκδικεί διπλασιασμό των κονδυλίων του μόνιμου μηχανισμού στήριξης του ευρώ (ESM). «Ο διχασμός είναι δραματικός και η εξέλιξη αυτή υποβαθμίζεται» από τη Γερμανία, επισήμανε πρόσφατα στο Στρασβούργο η Δανέζα πρωθυπουργός, Χέλε Τόρνιγκ Σμιντ, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel.

H καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ βλέπει να τορπιλίζονται τα σχέδιά της για ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο φρένο χρέους και την επιβολή σκληρών ποινών κατά των συστηματικών παραβατών των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών κανόνων. Υπό την πίεση Ρώμης και Παρισιού, η Μέρκελ καλείται αύριο να προσέλθει στη σύνοδο κορυφής με αποφασιστικές, αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, οι οποίες θα ικανοποιήσουν το ισχυρό αντιγερμανικό μέτωπο που έχει διαμορφωθεί στους κόλπους της Ε. Ε.

Οσο ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η Ρώμη διαδραμάτιζε αμελητέο ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Παράλληλα, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ήταν υποχρεωμένος να συμπλέει με τη Γερμανία, έστω μετά από ακροβατικούς συμβιβασμούς. Ο Μόντι όμως είναι έμπειρος οικονομολόγος (φοιτητής του βραβευμένου με Νομπέλ Τζέιμς Τόμπιν γαρ) και η στρατηγική του κερδίζει έδαφος σε ολόκληρη την Ευρωζώνη: η Ιταλία δεν στοχεύει άλλωστε στην επέκταση του ESM για να προσφύγει σε αυτόν για βοήθεια. Επιθυμεί την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών στο ευρώ, που θα οδηγήσει σε αποκλιμάκωση των επιτοκίων όχι μόνο για την Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, αλλά και τη Γαλλία, που έχασε πρόσφατα την αξιολόγηση ΑΑΑ. Ο σημερινός πρωθυπουργός, πέραν του οικονομικού σκεπτικού του, επικαλείται ένα ακόμη επιχείρημα, πολιτικό αυτήν τη φορά, για να αποσπάσει την υποστήριξη της Γερμανίας: την απειλή επανεμφάνισης του Μπερλουσκόνι στην ιταλική πολιτική σκηνή, μια προοπτική που απεύχεται το Βερολίνο.

Την ίδια στιγμή, το κοινό μέτωπο που έχει συμπήξει η Ιταλία με τη Γαλλία και τις υπόλοιπες χώρες της νότιας Ευρώπης ζητεί από τη Γερμανία να εξαντλήσει τη γενναιοδωρία της για έναν πρόσθετο λόγο: η Γερμανία ευνοείται από την κρίση. Την περασμένη Πέμπτη, το Ινστιτούτο για τη γερμανική Οικονομία (IW), με έδρα την Κολωνία, εκτίμησε ότι η Γερμανία έχει εξοικονομήσει τα τρία τελευταία χρόνια 45 δισ. ευρώ λόγω της μείωσης του κόστους δανεισμού της. Επειδή τα γερμανικά ομόλογα θεωρούνται το ασφαλέστερο λιμάνι για τους επενδυτές, τα επιτόκια συμπιέζονται διαρκώς προς τα κάτω, εξήγησε ο Μάρκους Μιλ για λογαριασμό του IW.

Παρ’ όλα αυτά, η Μέρκελ βρίσκεται για μία ακόμη φορά δέσμια εσωτερικών πιέσεων. Μπορεί η ίδια να προβάλλει εκ νέου ως η καταλληλότερη για την καγκελαρία με 45% έναντι 33% για το σοσιαλδημοκράτη πρώην υπουργό Οικονομικών Πεερ Στάινμπρουκ, αλλά οι εταίροι της, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, χαροπαλεύουν με το εκλογικό όριο του 5%. Στις 25 Μαρτίου θα πραγματοποιηθούν οι κρίσιμες τοπικές εκλογές στο κρατίδιο του Σάαρ, όπου οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τους σοσιαλδημοκράτες να προηγούνται κατά 4% των χριστιανοδημοκρατών, ενώ τον Μάιο έπεται άλλη μια αναμέτρηση στο Σλέσβιχ Χόλσταϊν. Τρεις κρίσιμες κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες σχετικά με το ευρώ θα μπορούσαν, εξάλλου, να αναζωπυρώσουν τον ευρωσκεπτικισμό μερίδας βουλευτών των κυβερνώντων κομμάτων: η πρώτη αφορά το δεύτερο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα, η δεύτερη τον ESM και η τρίτη τη νέα ευρωπαϊκή συνθήκη δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Στην τελευταία σύνοδο κορυφής τον Δεκέμβριο είχε συμφωνηθεί να αποτιμηθεί εκ νέου τον Μάρτιο κατά πόσον επαρκούν τα κονδύλια ύψους 500 εκατ. ευρώ του ESM. Η γερμανική κυβέρνηση αναμένεται, λοιπόν, να επιμείνει σε αυτό το χρονοδιάγραμμα. Στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, που μίλησε στο Ρόιτερς χωρίς να επιθυμεί τη δημοσιοποίηση του ονόματός του, ανέφερε πάντως ότι η μοναδική περίπτωση να υποστηρίξει η καγκελάριος επέκταση των κονδυλίων του ESM είναι μια άτακτη χρεοκοπία της Ελλάδας, που θα μπορούσε να συμπαρασύρει τόσο την Ιταλία όσο και την Ισπανία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Disqus for Alternative Greek Politic Review