Χαμογελούσαν και τα μουστάκια του Γιώργου Παπαδάκη την Παρασκευή, όταν στην πρωινή εκπομπή του μιλούσε ο Χρήστος Γιανναράς. Οχι γιατί ο φιλοξενούμενος έλεγε αστειάκια, το αντίθετο μάλιστα, αλλά γιατί ο παρουσιαστής ήξερε ότι αυτά που έλεγε ο γνωστός καθηγητής Φιλοσοφίας και Θεολογίας (όπως για την κομματοκρατία, το πολιτικό σύστημα, την απουσία κοινωνικού οράματος) έβρισκαν ανταπόκριση στους τηλεθεατές, κάτι που ίσως να μη συνέβαινε πριν από δυο τρία χρόνια.
«Κάποτε “έσπαγαν τα τηλέφωνα” του σταθμού όταν είχα καλεσμένους κάποιο δημοφιλή ηθοποιό ή τραγουδιστή», είπε ο κ. Παπαδάκης. «Τώρα συμβαίνει το ίδιο επειδή μιλάτε εσείς, ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος». Νομίζω ότι ο δημοσιογράφος ήταν ικανοποιημένος όχι μόνο γιατί προέβλεπε υψηλά νούμερα τηλεθέασης, αλλά κυρίως γιατί γνώριζε ότι κάτι ουσιαστικό πρόσφερε στον δημόσιο διάλογο και διαπίστωνε ότι ο «λόγος» (και όχι η κομματική πολυλογία) δεν είναι είδος προς εξαφάνιση.
Κάτι αλλάζει στις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές και δεν εννοώ εκείνες που έχουν μια σταθερή, γνώριμη φυσιογνωμία, όπως αυτές της ΝΕΤ και του ΣΚΑΪ ή του Mega, αλλά τις «Καλημέρα σας» (ΑΝΤ1) και «Καλημέρα» (Αlter) που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πιο λαϊκές, και εδώ το «λαϊκός» δεν έχει καμία αρνητική χροιά, αφού λαϊκό και όχι ελιτίστικο Μέσο είναι η τηλεόραση. Την προηγούμενη εβδομάδα, αρκετοί ακαδημαϊκοί δάσκαλοι από τον χώρο των θεωρητικών επιστημών μίλησαν αρκετή ώρα και στις δύο εκπομπές για τα ζητήματα της Δημοκρατίας και για τη διέξοδο από το κοινωνικό και πολιτικό τέλμα. Ανάμεσά τους οι καθηγητές Γιώργος Κασιμάτης και Κώστας Μπέης, ενώ συνέντευξη στο «Καλημέρα Ελλάδα» έδωσε και ο Μίκης Θεοδωράκης.
Αν βλέπαμε τον Γιώργο Μπαμπινιώτη στο «ΣΚΑΪ τώρα» ή στις «Ανιχνεύσεις» ή στους «Νέους Φακέλους» μάλλον δεν θα ξαφνιαζόμαστε. Ομως το να ακούμε πρωί πρωί στον ΑΝΤ1 έναν καθηγητή Γλωσσολογίας να μιλά για τις λέξεις και την πολιτική, για το περιεχόμενο των λέξεων που αλλάζει στον χρόνο, είναι μια ευχάριστη έκπληξη.
Η μικρή αλλαγή αυτή δεν έρχεται από τα πάνω. Πολλοί πολίτες έχουν κουραστεί με τις φλυαρίες των εκπροσώπων των κομμάτων και των τηλεσχολιαστών, με τις αναλύσεις των δηλώσεων του ενός ή του άλλου πολιτικού προσώπου, με τον καταιγισμό των προβλέψεων ή των διαψεύσεων.
Κάτι αλλάζει στην κοινωνία και μια ένδειξη αυτής της αλλαγής είναι το ενδιαφέρον όχι των εκπομπών, αλλά του κοινού για τα «μεγάλα» ζητήματα, για συνολικές απαντήσεις. Αυτή η κοινωνική ανησυχία είναι η αιτία που οι πρωινές εκπομπές δίνουν βήμα στους «πνευματικούς ανθρώπους», όσο τετριμμένο και αν ηχεί το «πνευματικός». Είναι αυτονόητο πως αυτό το ενδιαφέρον δεν ταυτίζεται με την αποδοχή της μιας ή της άλλης άποψης ή ερμηνείας. Ομως δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι αυτή η μικρή στροφή θα πάρει μόνιμο χαρακτήρα ή ότι δεν θα την καταπιεί το επόμενο άγριο κύμα της επικαιρότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου