Στενεύουν συνεχώς και απελπιστικά τα περιθώρια ελιγμών του πρωθυπουργού στην εσωτερική πολιτική σκηνή, γεγονός που συμβάλλει στην πεποίθηση ότι η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε δεινή θέση, εν όψει της κατάθεσης του μεσοπρόθεσμου οικονομικού προγράμματος στη Βουλή. Αντίστοιχα περιορίζονται και οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης, αν υπήρχαν κάποιες, με την τρόικα και τους δανειστές της χώρας. Δεν είναι δυνατόν μία κυβέρνηση που κλυδωνίζεται, λόγω εσωτερικής κρίσης εμπιστοσύνης και έλλειψης συνοχής, να είναι αποτελεσματική στη διαχείριση μίας εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης.
Υπήρχαν και υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο η κυβέρνηση θα μπορούσε να περάσει από τη Βουλή ένα σκληρό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που οδηγεί αναμφίβολα σε ένα επίσης νέο και εξίσου σκληρό Μνημόνιο. Οι ενδείξεις περί του αντιθέτου είναι γνωστές. Είναι οι υπουργοί που είτε δεν αντέχουν είτε δεν θέλουν να αναλάβουν το βάρος της λήψης και άλλων επαχθών μέτρων, γιατί σκέπτονται το πολιτικό τους μέλλον, είναι οι βουλευτές που για διάφορους λόγους εκδηλώνουν κατά καιρούς την αντίθεσή τους και είναι και το λεγόμενο βαθύ ΠΑΣΟΚ που αντιδρά λυσσαλέα μέσω των συνδικαλιστών.
Το κοινό κείμενο που εμφανίστηκε χθες με τις υπογραφές 16 βουλευτών της συμπολίτευσης και που σύμφωνα με πληροφορίες θα μπορούσαν εύκολα να ξεπεράσουν τις τριάντα, αν επιθυμούσαν σφόδρα να οξύνουν τα προβλήματα της κυβέρνησης, αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη της ρευστότητας που επικρατεί στο δικό της στρατόπεδο. Στην πραγματικότητα είναι μία ρωγμή μεγάλου μεγέθους στη συνοχή της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, καθώς οι «16» ζητούν εξηγήσεις γιατί το πρώτο Μνημόνιο δεν ήταν αρκετό και χρειάζεται και δεύτερο, πιο σκληρό, ενώ έμμεσα ρίχνουν βολές στον Γ. Παπανδρέου για τις επιλογές προσώπων στο υπουργικό συμβούλιο. Ταυτόχρονα, ζητούν από την κυβέρνηση να φέρει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για ψήφιση με διαδικασία που θέλει να αποφύγει, προσπαθώντας να διατηρήσει τη δεδηλωμένη.
Αν λοιπόν σε όσα διαδραματίζονται στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ προστεθούν και οι πιέσεις που ασκούνται από τις οργανωμένες ή αυθόρμητες συναθροίσεις πολιτών, τα φαινόμενα βίας σε βάρος βουλευτών και η εμφανής πλέον απροθυμία των άλλων πολιτικών χώρων να συνδράμουν, γίνεται σαφές ότι οι πιθανότητες να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα από τη Βουλή είναι 50% το πολύ. Αν όμως δεν ψηφιστεί, οι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες αυτή τη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου