Νέα εποχή ή απλώς μια παρένθεση; - Tου Γιωργου Σ. Μπουρδαρα

Υπό τη βαριά σκιά της πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης και εν μέσω των έντονων και διαρκών αναταράξεων που, εκτός των άλλων, προκαλεί στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, μια ισχυρή παρουσία αναδύεται, ιδιαίτερα έντονα μάλιστα στο κοινοβουλευτικό σκηνικό. Η παρουσία αυτή έχει ονοματεπώνυμο και θεσμικό ρόλο: Πρόκειται για τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών.

Εως τον κυβερνητικό ανασχηματισμό, κεντρικό πρόσωπο από πλευράς κυβερνητικής εντός του Κοινοβουλίου ήταν, δίχως αμφιβολία, ο πρωθυπουργός. Η εμφάνιση του κ. Γ. Παπανδρέου στην αίθουσα της Ολομέλειας ή ακόμα και η «είδηση» ότι βρίσκεται στο γραφείο του στη Βουλή σήμαινε σχεδόν γενικό συναγερμό στο πράσινο στρατόπεδο. Ωστόσο, από το πρώτο 24ωρο των τελευταίων κυβερνητικών αλλαγών έως σήμερα, εκείνο το στέλεχος που λειτουργεί πραγματικά σαν μαγνήτης για τους πράσινους βουλευτές κατά τις (πολλές, σε καθημερινή βάση) ώρες παρουσίας του στον Ναό της Δημοκρατίας είναι δίχως άλλο ο κ. Βενιζέλος. Βουλευτές, υπουργοί και υφυπουργοί δείχνουν, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, να επιδιώκουν κάποια «έστω και τυχαία» συνάντηση μαζί του στο Περιστύλιο. Μια κουβέντα του, στο περιθώριο των συνεδριάσεων είτε στην Ολομέλεια είτε στην Επιτροπή.

Ο αντίλαλος αυτής της νέας πραγματικότητας εντός της κυβερνώσας πλειοψηφίας διαπερνά τα «τείχη» του Κοινοβουλίου, κυρίως μέσω δύο διαύλων. Ενός «κλασικού», όπως είναι ο Τύπος. Αλλά και διά των νέων πηγών μαζικής ενημέρωσης: Ενας αξιοπρόσεκτος για την εργασία του επικοινωνιακός μηχανισμός του αντιπροέδρου της κυβνέρνησης, σε σχεδόν μηδενικό χρόνο μέσα από το Διαδίκτυο και κάνοντας χρήση των «εργαλείων» κοινωνικής δικτύωσης (FaceBook, Twitter κ. ά.) κοινοποιεί τις ομιλίες του κ. Βενιζέλου, τόσο με οπτικοακουστικό υλικό όσο και με κείμενο.

Δεν είναι και τόσο «καθαρό» εάν το Μέγαρο Μαξίμου έχει πλήρη εικόνα αυτής της έντονης δραστηριοποίησης του κ. Βενιζέλου και σε ποιο βαθμό την έχει αξιολογήσει. Η αντιπολίτευση, ωστόσο, σε μεγάλο τμήμα της το έχει αντιληφθεί και ήδη φαίνεται να έχει προσαρμόσει την τακτική της στα νέα δεδομένα: Χθες στη Βουλή, σε μια πράξη έκδηλης πολιτικής αβροφροσύνης ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αποκάλεσε τον κ. Βενιζέλο «πρόεδρο». Λίγη ώρα αργότερα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ τον χαρακτήρισε «πρωθυπουργεύοντα αντιπρόεδρο». Ομως και πέραν του savoir vivre... Είναι αισθητή η μείωση της έντασης στην κριτική που δέχεται το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, συγκρινόμενη με εκείνη η οποία ασκείτο επί των ημερών του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές που αιτήματα διατυπώνονται, για παρεμβάσεις προσωπικά του κ. Βενιζέλου και όχι -όπως συνηθιζόταν- του πρωθυπουργού, ώστε να επιλυθούν σοβαρά προβλήματα (περίπτωση απεργίας ταξί).

Η προσεχής, κρίσιμη από πολλές απόψεις, περίοδος θα καταδείξει εάν ζούμε μια νέα εποχή για το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας ή απλά μια παρένθεση.