Ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης δεν πρέπει να έχει ευχάριστα ραντεβού με τον σύμβουλο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα κ. Γκραφ. Γιατί όταν ο τελευταίος μπαίνει στο γραφείο του, το σχεδόν αποκλειστικό θέμα συζήτησης είναι τα χρέη του ελληνικού Δημοσίου προς τις γερμανικές επιχειρήσεις –σύμφωνα με έναν υπολογισμό προσεγγίζουν το 1 δισ. ευρώ– και ειδικότερα αυτό προς την εταιρεία Hochtief, ύψους 7 εκατ. Το χρέος αφορά την αμοιβή της εταιρείας από μία σύμβαση εκτέλεσης των Ολυμπιακών Ακινήτων από τον Δεκέμβριο του 2008.
Στη διάρκεια μιας συνάντησης ο υφυπουργός είπε στον συνομιλητή του ότι ναι μεν συμφωνεί να εξοφληθεί η γερμανική εταιρεία, θα έπρεπε όμως να έχει και την πολιτική απόφαση για να γίνει η πληρωμή. Τότε ο Γερμανός διπλωμάτης, που δεν του αρέσουν τα «διφορούμενα σήματα», εξερράγη και ρώτησε αν ο κ. Σαχινίδης θα επιθυμούσε «την πολιτική απόφαση από την Αθήνα ή από το Βερολίνο». Υπό άλλες συνθήκες ο κ. Σαχινίδης θα έπρεπε να έχει «πετάξει» τον κ. Γκραφ από το γραφείο του, αλλά δυστυχώς η έκρηξη του Γερμανού είναι κάτι παραπάνω από φυσιολογική: Η σύμβαση της Hochtief για τη συντήρηση των Ολυμπιακών Ακινήτων είναι μία αμαρτωλή ιστορία, που έχει απασχολήσει δύο πρωθυπουργούς (Μέρκελ και Καραμανλή), τέσσερις υπουργούς Πολιτισμού (Βουλγαράκη, Λιάπη, Σαμαρά και Γερουλάνο), όλους τους επικεφαλής της εταιρείας Ολυμπιακά Ακίνητα και έχει συζητηθεί τουλάχιστον τρεις φορές σε ελληνογερμανικές συναντήσεις κορυφής. Είναι δε από τα πρώτα ζητήματα, που έθεσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε στον Ελληνα ομόλογό του Γ. Παπακωνσταντίνου.
«Μα κάνουν έτσι για 7 εκατ.;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Τον Ιούνιο του 2005 προκηρύσσεται διαγωνισμός για τη συντήρηση και λειτουργία των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ύψους 21 εκατ. Δηλώνουν συμμετοχή 5 εταιρείες αλλά γίνονται δεκτές οι προσφορές της Hochtief, της ΑΚΤΩΡ και της JP ΑΒΑΞ. Για να υπογραφεί τελικά η σύμβαση με την Hochtief, επί ηγεσίας Χρ. Χατζηεμμανουήλ στα Ολυμπιακά Ακίνητα, χρειάστηκε το υπουργείο Πολιτισμού υπό τον κ. Γ. Βουλγαράκη να ηττηθεί στο ΣτΕ από τη γερμανική εταιρεία και να στείλει ο σημερινός διοικητής της Μπούντεσμπανκ -και τότε σύμβουλος της καγκελαρίου Μέρκελ- Γενς Βάιντμαν, επιστολή στον κ. Κ. Καραμανλή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επίσκεψή της στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2007 και στην ομιλία που εκφώνησε στο Χίλτον η κ. Μέρκελ αναφέρθηκε ονομαστικά μόνο στη Hochtief.
Την επόμενη περίοδο η εταιρεία από το Εσεν, που έχει πολύ στενούς δεσμούς με το κυβερνών Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας, «τρόμαξε» να δει πληρωμές με αποτέλεσμα νέος αποδέκτης παραπόνων να γίνει ο διάδοχος του κ. Βουλγαράκη, Μιχ. Λιάπης. Με αυτά και μ’ αυτά η γερμανική εταιρεία εισέπραξε τα 2/3 του τιμήματος της σύμβασης αλλά τα τελευταία 7 εκατ. συνέπεσαν με τη σιωπηρή στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους.
Μετά την πρώτη κρούση της γερμανικής πλευράς στη νεοεκλεγμένη τότε κυβέρνηση Παπανδρέου, το φθινόπωρο του 2009, είχε γίνει η σκέψη να πληρωθεί το ποσό από τον ΟΠΑΠ. Κάτι που ασφαλώς δεν θα ενθουσίαζε καθόλου τους μετόχους της εταιρείας. Ετσι φτάσαμε στο αδιέξοδο των συναντήσεων Γκραφ - Σαχινίδη, που απλά, όπως και τα προηγούμενα, υπογραμμίζει την αδυναμία του ελληνικού κράτους να διατηρήσει και να συντηρήσει τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου